Carl Jung
związek z Freudem
te badania, które ustanowiły go jako psychiatrę o międzynarodowej renomie, doprowadziły go do zrozumienia badań Freuda; jego odkrycia potwierdziły wiele idei Freuda i przez okres pięciu lat (między 1907 a 1912) był bliskim współpracownikiem Freuda. Zajmował ważne stanowiska w ruchu psychoanalitycznym i był powszechnie uważany za prawdopodobnego następcę założyciela psychoanalizy. Ale to nie miało być wynikiem ich związku. Po części z powodów temperamentnych, a po części z powodu różnic poglądów, współpraca zakończyła się. Na tym etapie Jung różnił się od Freuda w dużej mierze naleganiem tego ostatniego NA seksualne podstawy nerwicy. W 1912 roku opublikowano Wandlungen und Symole der Libido (Psychologia nieświadomości, 1916), które były sprzeczne z wieloma ideami Freuda. Chociaż Jung został wybrany na prezesa Międzynarodowego Towarzystwa Psychoanalitycznego w 1911 roku, zrezygnował z niego w 1914 roku.
jego pierwszym osiągnięciem było rozróżnienie dwóch klas ludzi według typów postaw: ekstrawertycznych (patrzących na zewnątrz) i introwertycznych (patrzących do wewnątrz). Później rozróżnił cztery funkcje umysłu-myślenie, uczucie, uczucie i intuicję-z których jedna lub więcej dominuje w każdej osobie. Wyniki tych badań zostały zawarte w Psychologische Typen (1921; typy psychologiczne, 1923). Szerokie stypendium Junga dobrze się tu przejawiało, podobnie jak w psychologii nieświadomości.
jako chłopiec Jung miał niezwykle uderzające sny i potężne fantazje, które rozwijały się z niezwykłą intensywnością. Po zerwaniu z Freudem celowo pozwolił na ponowne funkcjonowanie tego aspektu siebie i dał irracjonalną stronę swojej natury wolnej ekspresji. Jednocześnie badał ją naukowo, zachowując szczegółowe notatki ze swoich dziwnych doświadczeń. Później rozwinął teorię, że te doświadczenia pochodziły z obszaru umysłu, który nazwał nieświadomością zbiorową, która według niego była dzielona przez wszystkich. Ta bardzo kwestionowana koncepcja została połączona z teorią archetypów, którą Jung uważał za fundamentalną dla studiów nad psychologią religii. Według Junga archetypy są wzorcami instynktownymi, mają charakter uniwersalny i wyrażają się w zachowaniu i obrazach.
Leave a Reply