Wczesne życie i kariera

John Calvin Coolidge Jr.urodził się w Plymouth Notch, Vermont, 4 lipca 1872 roku. Jego ojciec, John Coolidge, był odnoszącym sukcesy farmerem i drobnym biznesmenem, który zasiadał w Izbie Reprezentantów Vermont i Senacie Vermont, a także w innych lokalnych biurach. Matka Coolidge ’ a zmarła, gdy miał 12 lat, a jego nastoletnia siostra Abigail Grace Coolidge zmarła kilka lat później.

najstarszy amerykański przodek Coolidge ’ a, John Coolidge, wyemigrował z Anglii około 1630 roku, osiedlając się w Massachusetts. Prapradziadek Coolidge ’ a, również John Coolidge, był oficerem w wojnie o niepodległość.

Coolidge uczęszczał do Amherst College w Massachusetts, a później praktykował w firmie prawniczej w Northampton. W 1897 został przyjęty do palestry, otwierając w 1898 własną kancelarię adwokacką.

w 1905 roku Coolidge poślubił Grace Annę Goodhue, nauczycielkę w szkole dla niesłyszących. Te dwa były niemal przeciwieństwami: Podczas gdy Grace była rozmowna i towarzyska, Kalwin był stoicki i poważny. Małżeństwo okaże się bardzo szczęśliwe i udane w nadchodzących dziesięcioleciach.

w 1896 roku Coolidge prowadził lokalnie kampanię na rzecz republikańskiego kandydata na prezydenta Williama McKinleya. W 1898 roku wygrał wybory do rady miasta Northampton, a następnie do urzędów Radcy miejskiego i urzędnika sądowego. W 1906 Coolidge został wybrany do Izby Reprezentantów Massachusetts jako postępowy Republikanin. Następnie pełnił funkcję burmistrza Northampton, zanim powrócił do legislatury stanowej, tym razem zasiadając w Senacie.

Po wyborze w styczniu 1914 roku, Coolidge wygłosił przemówienie zatytułowane Have Faith in Massachusetts, które podsumowało jego filozofię rządu. Jego reputacja wzrosła wraz z publikacją jego przemówień. W 1918 został wybrany na gubernatora porucznika, a następnie gubernatora.

kryzys za kadencji Coolidge ’ a na stanowisku gubernatora zwrócił mu uwagę. W 1919 roku wielu policjantów z Bostonu strajkowało po tym, jak komisarz policji miasta próbował zablokować ich zjednoczenie z amerykańską Federacją pracy. Coolidge przejął kontrolę nad sytuacją, dzwoniąc do Gwardii Narodowej i szczerze rozmawiając z przywódcą AFL Samuelem Gompersem. Jego działania, zniechęcając do zwolenników zorganizowanej pracy, uczyniły Coolidge faworytem wśród konserwatystów i położyły podwaliny pod jego kandydaturę prezydencką w 1920 roku.