wprowadzenie:

Callisto jest drugim co do wielkości księżycem orbitującym wokół Jowisza i trzecim co do wielkości księżycem w całym naszym Układzie Słonecznym. Kallisto jest pokryte kraterami, co oznacza, że zostało uderzone przez wiele planetoid i komet w całej swojej historii. Callisto jest uważany za najcięższy Krater w naszym Układzie Słonecznym.

naukowcy uważają, że nawet jeśli powierzchnia Callisto jest szorstka, może mieć pod powierzchnią płynny ocean. Powierzchnia jest również znana z jasnych obszarów, które są uważane za lód i ciemniejsze plamy, w których lód mógł ulec erozji.

Callisto jest jednym z czterech księżyców Galilejskich, które obejmują również Io, Europa i Ganimedesa. Kallisto jest najdalej wysuniętym z tych księżyców, krążącym tuż poza głównym pasem promieniowania Jowisza.

naukowcy uważają, że gdyby Jowisz nadal się rozwijał, rozwinąłby fuzję jądrową wymaganą do przekształcenia go w drugie słońce w naszej galaktyce. Gdyby tak się stało, wszystkie 79 księżyców orbitujących wokół Jowisza, w tym Callisto, byłyby planetami. Jest to jeden z powodów, dla których astronomowie często nazywają Jowisza i jego księżyce „mini Układem Słonecznym.”

Statystyka Kallisto:

• Orbita: Jowisz
• odkryty przez: Galileo Galilei
• data odkrycia: 7 stycznia 1610
• Średnica: 4 860,6 km
• Masa: 1,08 x 10^23 kg (1,5 księżyców)
• okres orbitalny: 16,69 dni
• odległość orbity: 1 882 700 km
• temperatura powierzchni: – 139 stopni C

Historia:

największymi księżycami Jowisza są Io, Europa, Ganimedes i Kallisto. Nazywane są księżycami Galileuszowymi, nazwanymi na cześć Galileusza za odkrycie wszystkich czterech w 1610 roku. Każdy Księżyc jest większy niż planeta karłowata Pluton, a Ganimedes jest większy niż planeta Merkury i największy księżyc w naszym Układzie Słonecznym.

7 stycznia 1610 roku Galileusz skierował swój teleskop w stronę Jowisza i był zaskoczony, gdy zdał sobie sprawę, że krążą wokół niego księżyce. Miał trudności z odróżnieniem dwóch księżyców, ponieważ nie był pewien, czy są to dwa, czy pojedynczy księżyc.

do tego momentu astronomowie uważali, że Ziemia jest centrum wszechświata i wszystko, łącznie ze słońcem, krąży wokół Ziemi. Uważali również, że Ziemia jest jedyną planetą, a ono inne księżyce istnieją. Odkrycie Galileusza nie tylko zmieniło całą koncepcję nauki, ale sprawiło, że naukowcy zdali sobie sprawę, że Ziemia obraca się wokół Słońca.

Galileusz nazwał cztery księżyce Jowisza na cześć potężnej i politycznej włoskiej rodziny, Medyceuszy. Nazwał każdy z czterech księżyców rzymskimi cyframi: I, II, III i IV. Około połowy XIX wieku księżyce otrzymały nazwy, które mają dzisiaj, a dawny „IV” jest teraz Callisto. Wraz z upływem czasu i poprawą teleskopów odkryto kolejne księżyce wokół Jowisza.

Callisto to imię mitologicznej postaci Greckiej. Była nimfą, w której zakochał się Zeus, król bogów. Żona Zeusa, Hera, zmieniła ją w niedźwiedzia, a następnie Zeus zamienił ją w gwiazdę i umieścił wysoko na niebie. Jest znana jako Wielka Niedźwiedzica, lub pług, część konstelacji Ursa Major. Zeus i Callisto mieli syna i jest on odnotowany w konstelacji Małej Niedźwiedzicy.

Budowa, struktura i powierzchnia:

do lat 60.niewiele wiadomo o Callisto. Astronomowie korzystali z teleskopów, ale mimo że Callisto jest dużym księżycem, był zbyt daleko, by poznać szczegóły. Astronomowie mogli jedynie stwierdzić, że powierzchnia Kallisto nie wydawała się być tak zauważalna jak powierzchnia Io i Ganimedesa.

Kallisto ma również niskie odbicie zwane „albedo”, a naukowcy doszli do wniosku, że ma również niską gęstość. Nikt nie widział śladów emisji wody, więc zakładano, że jej powierzchnia jest po prostu kamienista.

w latach 70.XX wieku sondy Pioneer 10 i 11 przeleciały przez Jowisza i jego księżyce, ale wydawało się, że niewiele informacji można znaleźć poza teleskopami. Pod koniec lat 70. misja Voyager wykonała bardziej szczegółowe zdjęcia Kallisto i ujawniła dane, które wcześniej nie były znane.

zdjęcia pokazały bardziej wyrafinowany status temperatury i gęstości Kallisto, a także fakt, że Kallisto miało o wiele więcej kraterów niż większość innych księżyców.

te nowe obrazy natychmiast zmieniły Kallisto z jednego z najnudniejszych obiektów w Układzie Słonecznym w bardzo interesujący. Zakładano, że kratery są wynikiem zderzeń komet i asteroid.

sonda Galileo wykonała łącznie 12 lotów i przesłała obrazy o wyższej rozdzielczości oraz dużo więcej danych na temat Kallisto niż wcześniej mieli naukowcy. Lot pomógł w mapowaniu powierzchni Kallisto i odkryciu, że Księżyc ma cienką atmosferę dwutlenku węgla.

odkryli również, że istnieją dowody na to, że Callisto może mieć ocean podpowierzchniowy. Dowód potencjalnego Oceanu został po raz pierwszy przedstawiony w regularnych wahaniach pola magnetycznego Kallisto, gdy okrążał Jowisza.

oznacza to, że wewnątrz Kallisto występują prądy elektryczne, które stymuluje planeta macierzysta. Sam prąd musi być stworzony z czegoś, co jest przewodzące, a to doprowadziło do założenia, że pod skalistą powierzchnią znajdowała się słona ciekła woda w postaci Oceanu.

ostatnio naukowcy uważają, że ocean na Callisto może być głębszy niż wcześniej zakładano, a także możliwość, że ocean w ogóle nie istniał. Obecność oceanu może sprawić, że Callisto stanie się potencjalnym kandydatem na miejsce, które może wspierać życie.

uważa się, że Callisto ma około 4,5 miliarda lat co Jowisz, co oznacza, że prawdopodobnie powstał, gdy planeta była bardzo młoda. Kallisto nie wykazuje żadnych oznak aktywności geologicznej powierzchni, więc poza uderzeniami asteroidów i komet, powierzchnia mogła się nie zmienić w stosunku do tego, jak wyglądała, kiedy się uformowała.

Callisto jest najdalszym z czterech księżyców Galilejskich i potrzebuje około 7 ziemskich dni, aby ukończyć orbitę wokół Jowisza. Ze względu na odległość poza głównym pasem promieniowania Jowisza, Kallisto ma również mniejszy wpływ pływowy niż pozostałe trzy księżyce. Callisto jest tidally zamknięte, jak większość księżyców w naszym Układzie Słonecznym. Oznacza to, że tylko jedna strona Kallisto zwrócona jest w stronę Jowisza, gdy okrąża on atmosferę i magnetosferę:

jedno z wielkich odkryć na temat Kallisto miało miejsce podczas badania niektórych zdjęć z Teleskopu Hubble ’ a z 2007 roku. Naukowcy zdali sobie sprawę, że Kallisto miał wpływ na zorzy polarnej Jowisza w jego atmosferze.

podczas gdy Jowisz ma zorze polarne, które sam wytwarza, wydawało się, że istnieją dodatkowe zjawiska, gdy oddziałuje z czterema największymi księżycami: Europą, Io, Ganimedesem i Kallisto.

podczas gdy efekt zorzy polarnej został zauważony wcześniej dla trzech z czterech księżyców, był to pierwszy raz, gdy zobaczyli dowody na to, że to samo dzieje się z Kallisto.

korzystając z modelu komputerowego, który został wydany w 2018 roku, naukowcy uważają, że cztery największe księżyce mogły faktycznie powstać przy niewielkiej pomocy Saturna. Uważa się, że wraz ze wzrostem jądra Saturna zwiększył się również jego wpływ grawitacyjny na małe planety zwane planetezymalami, które znajdowały się w wewnętrznym układzie słonecznym. Wpływ ten mógł być wystarczający, aby wspomóc powstawanie księżyców Galilejskich.

magnetosfera Callisto wydaje się być bezpośrednio pod wpływem Jowisza. Doświadcza wzrostu i spadku, w zależności od odległości księżyca od planety macierzystej. Nowsze modele komputerowe zostały wykorzystane, aby zobaczyć, jak oddziałują pola magnetyczne zarówno Kallisto, jak i Jowisza.

wyniki badań skłoniły naukowców do przekonania, że Kallisto może mieć podziemny ocean, a także znajdować tlen w jego atmosferze.

czy życie może istnieć?

Callisto może mieć pod powierzchnią słony ocean i atmosferę, ale brakuje mu aktywności tektonicznej. Naukowcy uważają, że istnieje alternatywa dla wymogu aktywności tektonicznej w wytwarzaniu energii, ale szanse są niskie, że Kallisto może schronić życie.

ciekawe informacje:

• Callisto to wielki księżyc! Ma prawie tak dużą średnicę jak planeta Merkury, jednak ma niską gęstość, więc ma tylko jedną trzecią masy Merkurego.
• powodem, dla którego cztery największe księżyce Jowisza nie zostały odkryte przed rokiem 1610 jest to, że nie można ich zobaczyć gołym okiem. Galileusz był pierwszą osobą, która zaprojektowała i użyła teleskopu, który mógł patrzeć na niebiańskie niebo, aby badać to, co tam było.
• gdyby Jowisz nadal rosł i stał się drugim słońcem w naszym Układzie Słonecznym, Kallisto i wszystkie księżyce Jowisza byłyby planetami. Zamiast tego, Callisto jest księżycem krążącym wokół planety.
• Callisto jest domem dla większej liczby kraterów niż jakikolwiek inny znany obiekt w naszym Układzie Słonecznym. Sama objętość kraterów sprawiła, że naukowcy uważają, że jest to jeden z najstarszych krajobrazów układu słonecznego.
• kratery i krajobraz na Kallisto nigdy się nie zmieniają z powodu braku aktywności tektonicznej lub wulkanizmu, który mógłby zmienić powierzchnię.
• Kallisto składa się z około 60% żelaza i skał oraz 40% lodu. Uważa się, że niektóre obszary w i w pobliżu lodu mogą zawierać ciekłą wodę.
• jeśli spojrzysz na Kallisto przez teleskop, wydaje się jaśniejszy niż ziemski księżyc. Powodem jasności jest to, że Kallisto jest pokryte grubą warstwą lodu, który odbija słońce lepiej niż powierzchnia naszego Księżyca.
• pozostałe trzy księżyce Galilejskie, Io, Europa i Ganimedes są pod wpływem przyciągania grawitacyjnego Jowisza. Kallisto znajduje się dalej od Jowisza i nie ma wpływu na to samo przyciąganie grawitacyjne swojej planety macierzystej, co oznacza, że nie ma również tyle ciepła pływowego, co przyczynia się do energii potrzebnej do stopienia powierzchni Księżyca.
• Callisto jest naprawdę daleko od Jowisza! Jest ponad milion mil od swojej macierzystej planety. Dla porównania, nasz Księżyc krąży wokół Ziemi w odległości 238,855 Mil.
• Ukończenie orbity wokół Jowisza zajmuje Kallisto 16,7 dnia, a gdy zakończy orbitę, przebył ponad 7 milionów mil.
• prędkość, którą porusza się Callisto, wynosi 18 400 km / h / 29 530 km / h.
• Callisto ustanawia rekord posiadania największej liczby kraterów spośród wszystkich znanych obiektów w naszym Układzie Słonecznym. Jego największy Krater nazywa się Valhalla, dla sali nordyckiego boga Odyna, gdzie ich upadli wojownicy są zabierani po śmierci.
• Duży Krater Valhalla ma średnicę 3800 km.
• cienka atmosfera Callisto składa się z dwutlenku węgla i prawdopodobnie tlenu cząsteczkowego.
• uważa się, że formacja Kallisto powstała z gazu i pyłu, które otoczyły Jowisza, gdy formował się po raz pierwszy 4,5 miliarda lat temu.

eksploracja:

Calisto i niektóre inne księżyce orbitujące wokół Jowisza były celem wielu statków kosmicznych, które wykonały wiele lotów, w tym misję Galileo w latach 90.i 2000.

obecna misja NASA JUNO jest na Jowiszu i będzie przyglądać się środowisku i atmosferze Jowisza, a także robić zdjęcia z odległości Kallisto.

fakty o Księżycu Callisto Dla Dzieci:

• Callisto jest w połowie lodowate, a w połowie skaliste, z powierzchnią, która ma krzemianowy pył, cząstki skał, lód dwutlenku węgla, lód wodny i cząstki węglowodorów.
• nie ma chyba żadnych dowodów na to, że Callisto był w gorącej wodzie kąpany.
• cechy powierzchni Callisto powstały prawdopodobnie w wyniku uderzenia ogromnej liczby Planetoid i komet.
• na Callisto jest tak wiele kraterów, że jeśli pojawią się nowe, prawdopodobnie uderzą w Starsze i zniszczą je, tworząc nowy krater uderzeniowy.
• sonda Galileo wykryła cienką atmosferę na Kallistę, która w większości składa się z dwutlenku węgla.
• w pewnym momencie NASA badała Kallisto jako potencjalną lokalizację do utworzenia obozu bazowego dla ludzkich ekspedycji do systemu Jowisza.

popkultura:

• Callisto, podobnie jak wiele księżyców Jowisza, jest tematem dla pisarzy science fiction od wielu lat.
• powieść Isaaca Asimova z lat 40., The Callistan Menace, ukazuje Callisto w atmosferze tlenu i dwutlenku węgla, roślinności i jezior.
• książka Roberta Heinleina z lat 50., Farmer in the Sky, wspomina o tworzeniu atmosfery na Kallisto dla kolonistów.
• Philip K. Dick, autor Blade Runner, and the Minority Report, napisał opowiadanie „the Mold of Yancy” o kolonistach żyjących na Callisto w totalitarnym społeczeństwie.
• Callisto jest opisywany przez autorów w wielu innych książkach, w tym:
• Anne McCaffrey, The Rowan
• Piers Anthony, Biogram kosmicznego tyrana.
• Rob Lopez, Callisto: dystopijna przestrzeń
• Ian Stewart i Jack Cohen, Wheelers
• Kim Stanley Robinson, Niebieski Mars i sen Galileusza

https://solarsystem.nasa.gov/moons/jupiter-moons/callisto/overview/
https://space-facts.com/callisto/
https://theplanets.org/callisto/
https://www.space.com/16448-callisto-facts-about-jupiters-dead-moon.html