aby być buddystą, nie musimy nosić żadnych specjalnych ubrań, zmieniać nawyków żywieniowych, rezygnować z dóbr materialnych lub życia społecznego. To tak proste, jak zmiana naszego postrzegania — nie branie przeszkód, które przychodzą nam na drogę tak poważnie, i postrzeganie wszystkiego wokół jako interesującego i pełnego potencjału. Proste do powiedzenia, ale nie zawsze łatwe do zrobienia.

poprzez zrozumienie nauk i używanie narzędzi takich jak medytacja, jako buddyści stopniowo zmieniamy nasz pogląd na to, co dzieje się w życiu. Nie chodzi o zakładanie różowych okularów, ale raczej o usuwanie welonów, które uniemożliwiają nam zobaczenie, jak naprawdę jest.

nauki Buddy są wielką skarbnicą pomocnych rad, a każda tradycja podkreśla różne aspekty buddyzmu. Jeśli chodzi o życie Nauk, mnisi, mniszki i ludzie świeccy mają zupełnie inny styl życia. Co możemy tu powiedzieć o Buddystach Diamentowej Drogi?

buddyści Diamentowej Drogi to ludzie świeccy, często z rodzinami i regularną pracą, którzy wprowadzają buddyjskie metody do swojego codziennego życia.

co czyni cię buddystą?

aby stać się buddystą, musimy wziąć odpowiedzialność za tworzenie własnego życia, z ufnością, że przyczyna i skutek, czyli karma, naprawdę działają. Poprzez nasze myśli i osądy tworzymy nawyki i postawy, które albo nas ograniczają, albo nas uwalniają. Dzięki doświadczeniu widzimy, że dziś tworzymy przyczyny naszych sytuacji jutro.

jeśli chcemy wziąć na siebie tę odpowiedzialność i zdecydować się wykorzystać tę szansę, aby osiągnąć stan Buddy, czego potrzebujemy?

potrzebujemy wartości, którym możemy zaufać. Umysł jest jedyną rzeczą, która się nie zmienia. Nie narodził się i nie może umrzeć. Jest zawsze i wszędzie jak przestrzeń. Oświecenie, czyli stan Buddy, jest w pełni rozwiniętym stanem umysłu i jest celem buddyzmu. Jako buddyści nawiązujemy połączenie z tym stanem – otwieramy się na niego – i to nazywamy przyjmowaniem schronienia. Przyjmujemy również schronienie w naukach (Dharmie), które prowadzą nas do celu, w naszych przyjaciołach na drodze (Sangha) i w naszym Nauczycielu (Lama).

ze stanu pełnej radości i osiągnięcia oświecenia możemy zrobić najwięcej dla pożytku innych. Tak więc buddyści również wzmacniają swoją determinację w dążeniu do tego celu, abyśmy mogli dzielić się nim z innymi. I używać wszelkich sił i wglądu, które dostajemy po drodze dla dobra wszystkich. To szlachetne dążenie jest znane jako obietnica Bodhisattwy.

jak stać się oświeconym?

praktykując medytację, przyzwyczajamy się do bycia w stanie mniej przeszkadzających emocji i większej radości i jasności. Następnie staramy się wprowadzić perspektywę doświadczaną w medytacji do codziennego życia. Jeśli pojawi się trudna sytuacja, Czy możemy spojrzeć na nią z szerszej perspektywy, z mniejszą dramatyką? Czy możemy dostrzec potencjał nawet w tej osobie, która dziś wyzwala nasze emocje?

nasza praktyka medytacji jest jak laboratorium; pracujemy nad sobą w zamkniętym środowisku. Następnie sprawdzamy nasze poglądy i reakcje w codziennym życiu-utknęliśmy w korku, negocjujemy w pracy lub staramy się jak najlepiej z naszymi partnerami, współpracownikami lub dziećmi. Dowodem rozwoju duchowego jest umiejętność radzenia sobie z rzeczywistymi sytuacjami z gracją, umiejętnościami i humorem.

Jeśli to brzmi rozsądnie i jak coś można użyć, to naturalne jest, aby zapytać, od czego zacząć.

od czego zacząć?

najprostszym sposobem na Zachodzie jest znalezienie ośrodka buddyjskiego w pobliżu Ciebie, gdzie możesz uzyskać wprowadzenie do buddyzmu i nauczyć się medytacji. Zazwyczaj dostępne są książki, czasopisma i nagrane wykłady. Jeśli lubisz ludzi i medytacje w centrum buddyjskim, to warto odwiedzić wykład buddyjskiego mistrza, takiego jak Lama Ole Nydahl lub Karmapa, kiedy nauczają w Twoim mieście lub kraju.