Afroamerykanie i brutalność policji

Amerykanie wszystkich ras, narodowości, wieku, klasy i płci zostali poddani brutalności policji. Na przykład pod koniec XIX i na początku XX wieku biedni i pracowici biali wyrażali frustrację z powodu dyskryminującej policji w północnych miastach. Mniej więcej w tym samym czasie Żydzi i inni imigranci z południowej i wschodniej Europy również skarżyli się na brutalność policji wobec swoich społeczności. W latach dwudziestych XX wieku wiele miejskich departamentów policji, zwłaszcza w dużych miastach, takich jak Nowy Jork i Chicago, stosowało pozasądowe taktyki przeciwko członkom społeczności włoskich imigrantów w staraniach przeciwko zorganizowanej przestępczości. W 1943 roku funkcjonariusze Departamentu Policji w Los Angeles byli współwinni ataków amerykańskich żołnierzy na meksykańskich Amerykanów podczas tzw. zamieszek Zoot Suit, odzwierciedlających historię wrogości Departamentu wobec Latynosów. Regularne nękanie homoseksualistów i osób transseksualnych przez policję w Nowym Jorku zakończyło się w 1969 roku zamieszkami w Stonewall, które zostały wywołane przez nalot policji na bar dla gejów; protesty zapoczątkowały nową erę bojowości w międzynarodowym ruchu na rzecz praw gejów. W następstwie ataków z 11 września 2001 roku muzułmańscy Amerykanie zaczęli zgłaszać skargi na brutalność policji, w tym na molestowanie i profilowanie rasowe. Wiele lokalnych organów ścigania rozpoczęło Tajne operacje o wątpliwej legalności, mające na celu obserwację i infiltrację meczetów i innych muzułmańskich organizacji amerykańskich w celu wykrycia domniemanych terrorystów.

pomimo różnorodności wśród grup, które zostały poddane brutalności policji w Stanach Zjednoczonych, zdecydowana większość ofiar to Afroamerykanie. W ocenie większości ekspertów kluczowym czynnikiem wyjaśniającym dominację Afroamerykanów wśród ofiar brutalności policji jest antyblakteryjny rasizm wśród członków głównie białych departamentów policji. Uważa się, że podobne uprzedzenia odegrały rolę w brutalności policji popełnianej wobec innych historycznie uciskanych lub zmarginalizowanych grup.

chociaż rasizm jest uważany za główną przyczynę brutalności policji skierowanej do Afroamerykanów i innych grup etnicznych, nie jest on jedyny. Inne czynniki dotyczą unikalnej kultury instytucjonalnej miejskich wydziałów policji, która kładzie nacisk na grupową Solidarność, lojalność i „pokaz siły” podejście do każdego postrzeganego wyzwania dla władzy oficera. Dla początkujących oficerów, akceptacja, sukces i awans w departamencie zależą od przyjęcia postaw, wartości i praktyk grupy, które historycznie były nasycone antyczarskim rasizmem.

ponieważ Afroamerykanie byli głównym—choć z pewnością nie jedynym—celem brutalności policji w Stanach Zjednoczonych, pozostała część tego artykułu zajmie się głównie ich doświadczeniami, zarówno historycznymi, jak i współczesnymi.