Streszczenie

Major depressive disorder (MDD), szczególnie w połączeniu z lękiem, ma wysoką częstość występowania i niski wskaźnik wykrywania w Chinach. Literatura pokazała, że pacjenci w depresji z lękiem (MDA) częściej zgłaszają objawy somatyczne, a nie psychologiczne, jako swoje dolegliwości. W teorii tradycyjnej medycyny chińskiej (TCM) objawy kliniczne pacjentów z MDD są głównie podzielone na dwa różne schematy syndromu: niedobór i nadmiar. Zamierzamy użyć stanu spoczynku funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (RS-fMRI) do zbadania ich różnic funkcjonalnych mózgu i miejmy nadzieję znaleźć ich mechanizm funkcjonowania mózgu. W naszych badaniach 42 pacjentów z MDA nieleczonych wcześniej lekami podzielono na dwie grupy (21 z niedoborem i 21 z nadmiarem), z dodatkowymi 19 nienaruszonymi uczestnikami w grupie normalnej kontroli (NC). Wzięliśmy Hamilton Depression Rating Scale (HAMD), Hamilton Anxiety Scale (HAMA) i skanowanie fMRI mózgu dla każdej grupy i przeanalizowaliśmy dane. Najpierw użyliśmy stopnia Centrality (DC) do mapowania różnic funkcjonalnych w regionach mózgu, wykorzystaliśmy te regiony jako punkty nasienne i wykorzystaliśmy analizę połączeń funkcjonalnych (FC) opartą na nasionach, aby zidentyfikować specyficzne połączenie funkcjonalne między grupami. W grupie z niedoborem stwierdzono wyższą ocenę HAMD, ocenę HAMA i czynnik somatyczny HAMD niż w grupie z nadmiarem. W analizie DC stwierdzono znaczne zmniejszenie prawoskrętności zarówno w grupie niedoboru, jak i nadmiarowości w porównaniu z grupą NC. W analizie FC, prawy precuneus wykazał znaczne zmniejszenie łączności sieciowej z obustronnym klinem, jak również prawy zakręt językowy w grupie niedoboru w porównaniu z grupą NC i grupą nadmiarową. Dzięki naszym badaniom stwierdzono, że dysfunkcja przedkuneusza może mieć związek z MDA, a pacjenci z niedoborem mają poważniejsze objawy fizyczne i emocjonalne, i zdaliśmy sobie sprawę, że większy rozmiar próbki i wielokrotne obserwacje trybu mózgu były potrzebne w dalszych badaniach.

1. Wprowadzenie

duże zaburzenie depresyjne (MDD) jest zaburzeniem psychicznym charakteryzującym się niską emocją, powolnym myśleniem i zmniejszoną aktywnością mowy. Jest główną przyczyną globalnego obciążenia (10,3% lat życia żył z niepełnosprawnością fizyczną lub umysłową), a częstość występowania MDD wynosi 4.45% w Stanach Zjednoczonych i 3,02% w Chinach . Pacjenci MDD w Chinach, zwłaszcza kobiety, stwierdzono skarżą się na objawy somatyczne, a nie objawy psychiczne . 60% malezyjskich chińskich pacjentów z depresją skarżyło się na objawy somatyczne, podczas gdy tylko 13% Australijskich pacjentów z depresją to zrobiło . Zjawisko to może być związane z tradycyjnym chińskim punktem widzenia na depresję, co powoduje większe trudności w identyfikacji i leczeniu pacjentów z MDD. Ponieważ częstość występowania, częstość nawrotów i wskaźnik niepełnosprawności MDD były wysokie, potwierdzono, że duża depresja z lękiem (ang. major depression with anxiety, MDA) ma cięższe objawy fizyczne oraz więcej myśli i zachowań samobójczych i jest trudniejsza do leczenia .

chińscy pacjenci z MDD zawsze skarżą się na objawy somatyczne, takie jak ból brzucha, ból stawów lub ból głowy, a te liczne objawy fizyczne Zwykle współistnieją. Tradycyjna medycyna chińska (TCM) służy do podsumowania złożonych i różnorodnych klinicznych objawów somatycznych przez różne wzorce syndromu i odpowiedniego leczenia. Odnosząc się do chorób wewnętrznych i badań klinicznych TCM, zdecydowaliśmy się zbadać najważniejsze i reprezentatywne wzorce TCM: niedobór i nadmiar. Większość objawów somatycznych u pacjentów z MDA można podsumować za pomocą tych dwóch wzorców i można je łatwo odróżnić (Tabela 1).

trudno jest szybko odróżnić depresję i lęk oraz ich nasilenie w warunkach ambulatoryjnych, szczególnie w przypadku skomplikowanych objawów somatyzacji. Pacjenci z ciężką MDA mogą mieć poważne upośledzenie, zmniejszoną zdolność do pracy i zwiększone ryzyko zachorowalności na choroby współistniejące i mogą wymagać zwiększonego leczenia. Nasilenie depresji jest często określane przez skale psychologiczne , takie jak skala oceny depresji Hamiltona (HAMD), 9-elementowy kwestionariusz zdrowia pacjenta (PHQ-9) i Skala lęku Hamiltona (HAMA) . Jednak badania wykazały, że taka skala jest skuteczna tylko w przypadku chorób krótkotrwałych i nie może odzwierciedlać depresji jako choroby przewlekłej . Szybkie i dokładne określenie nasilenia depresji jako choroby przewlekłej jest niezbędne do dalszego precyzyjnego leczenia. Nasze badania koncentrowały się na różnicach w mechanizmie funkcji mózgu między wzorcami TCM u pacjentów z MDA i zapewniły teoretyczne wsparcie w leczeniu zespołu TCM.

funkcjonalny rezonans magnetyczny w stanie spoczynku (RS-fMRI) jest nieinwazyjnym sposobem obserwowania funkcji mózgu i dlatego jest szeroko stosowany przez badaczy zaburzeń mózgu i nastroju, w tym depresji . Badanie funkcji mózgu pacjenta MDD wykazało, że istnieją regiony, połączenia i różnice w sieci od tych bez MDD. Obszary mózgu, które są związane z depresją, znajdują się w zakrętu kręgowym , korze przedczołowej, korze klinowej , insula i gyrus lingualis , a także sieci trybu domyślnego (DMN) w sieciach spoczynkowych mózgu . Ciała migdałowatego i hipokampa były również obszary zainteresowania. Te regiony i sieci są związane z Poznaniem, pamięcią i emocjami i potwierdziły mechanizm działania mózgu u pacjentów z depresją . W porównaniu z MDD, u pacjentów z MDA stwierdzono również kilka nieprawidłowych funkcjonalnych obszarów, takich jak brzuszny przedni Dzwoneczek i ciało migdałowate , zakręt skroniowy środkowy i klin , a nawet nieprawidłowe połączenie funkcjonalne w DMN . Chociaż wiele funkcjonalnych nieprawidłowych regionów mózgu stwierdzono zarówno w MDD, jak i MDA, były one stosunkowo skoncentrowane i głównie związane z funkcjami emocjonalnymi i poznawczymi.

dlatego nasza hipoteza jest taka, że istnieją nawet różnice funkcjonalne mózgu między niedoborem a nadmiarem wzorców pacjentów z MDA w tych regionach mózgu, a różnice te powodują różne objawy somatyczne i wzorce TCM. Dlatego zamierzamy użyć rs-fMRI do badania różnic funkcji mózgu między niedoborem a nadmiarem pacjentów z MDA, aby opisać mechanizmy funkcjonowania mózgu tych dwóch wzorców TCM i dostarczyć materiały kliniczne wspierające różnicowanie zespołu TCM i leczenie MDA.

2. Materiały i metody

2.1. Pacjenci

pacjenci MDA byli badani z klinik Beijing Friendship Hospital i Beijing Anding Hospital. Normalne kontrole były rekrutowane z lokalnej społeczności poprzez reklamy. Przebadaliśmy 42 pacjentów, którzy spełnili dwa wzorce TCM u 63 pacjentów nieleczonych wcześniej w pierwszym epizodzie leczenia MDA (21 pacjentów z niedoborem i 21 pacjentów z nadmiarem, zdefiniowanych zgodnie z wzorcami zespołu TCM) i zrekrutowaliśmy 19 pacjentów z dopasowanymi normalnymi kontrolami (NC). Wszystkie działania związane z pacjentem zostały wstępnie zatwierdzone przez komitet etyki badań medycznych szpitala przyjaźni w Pekinie, Capital Medical University. Pisemna, świadoma zgoda została uzyskana od każdego uczestnika.

dla wszystkich uczestników kryteria włączenia były następujące: (1) w wieku od 18 do 65 lat; (2) praworęczny; oraz (3) mieć wynik Mini-badania stanu psychicznego (MMSE)>24 . Uczestnicy zostali wykluczeni, jeśli mieli (1) pierwotną chorobę neurologiczną, w tym demencję lub udar; (2) jakiekolwiek zmiany istoty białej mózgu w obrazach rezonansu magnetycznego ważonych T2, w tym zawał lub inne zmiany naczyniowe i zanik istoty szarej; (3) Historia innych poważnych chorób psychicznych, takich jak choroba afektywna dwubiegunowa, schizofrenia, zaburzenia osobowości, niepełnosprawność intelektualna i klaustrofobia; (4) obecność choroby medycznej, która może upośledzać funkcje poznawcze, takie jak cukrzyca; (5) nadużywanie alkoholu/narkotyków lub uzależnienie; i (6) metalowe ciała obce, takie jak rozruszniki serca, metalowe protezy lub wypełnienia amalgamatowe. Oprócz spełnienia wyżej wymienionych kryteriów ogólnych, uczestnicy MDA zostali poddani następującym dodatkowym kryteriom włączenia: (1) diagnozy w drodze zorganizowanych wywiadów klinicznych przeprowadzonych przez dwóch dobrze wyszkolonych starszych psychiatrów zgodnie z kryteriami DSM-IV dotyczącymi zaburzeń depresyjnych z niepokojem; (2) 24-punktowa ocena HAMD ≥18; (3) Ocena Hama (ang. Hamilton Anxiety Scale) ≥14; (4) zgodność z kryteriami diagnostycznymi niedoboru i nadmiaru standardu różnicowania zespołu TCM ; oraz (5) brak leków przez co najmniej 2 tygodnie. Dodatkowe kryteria dla normalnej kontroli były następujące: (1) wynik HAMD <8 i (2) wynik HAMA <7.

2.2. Pozyskiwanie danych MRI

obrazy zostały uzyskane za pomocą 3.0 Tesla GE MRI scanner (SIGNA EXCITE) z oddziału radiologii szpitala przyjaźni w Pekinie. Badani mieli mieć zamknięte oczy i rozluźnione umysły podczas skanowania i nie zasypiać.

skany czynnościowe całego mózgu zostały zebrane w 34 plastry osiowe przy użyciu matrycy Echo-planarnej = 64 × 64, pola widzenia = 220 × 220 mm2, grubości plastra = 4 mm i szczeliny plastra = 0,5 mm. każdy cykl funkcjonalny zawierał 240 woluminów.

2.3. Wstępne przetwarzanie danych obrazowych

O ile nie określono inaczej, wszystkie wstępne przetwarzanie zostało przeprowadzone przy użyciu Asystenta przetwarzania danych dla fMRI w stanie spoczynkowym , który jest oparty na programie Statystycznego mapowania parametrycznego (SPM12) i Zestawie narzędzi do analizy danych fMRI w stanie spoczynkowym . Przed wstępnym przetwarzaniem pierwsze 5 tomów odrzucono, aby umożliwić stabilizację sygnału. Pozostałe tomy nabyte z każdego przedmiotu zostały skorygowane ze względu na różnice w czasie nabywania slice. Powstałe obrazy zostały następnie skorygowane w celu skorygowania małych ruchów, które miały miejsce między skanami. Powstałe mapy zostały następnie zarejestrowane w Montreal Neurological Institute Atlas space z szablonem EPI, próbkującym do 3 mm izotropowych wokseli. Do wygładzania przestrzennego użyto jądra Gaussa o szerokości 6 mm. Następnie kilka źródeł fałszywych lub regionalnie niespecyficznych wariancji zostało usuniętych z danych przez regresję zmiennych uciążliwych, w tym (1) 24 parametry (w tym 6 parametrów ruchu głowy, 6 parametrów ruchu głowy jeden punkt czasowy wcześniej i 12 odpowiednich kwadratów) uzyskane przez korekcję ruchu głowy ciała sztywnego, (2) sygnał uśredniony w całym mózgu (sygnał globalny), (3) sygnał uśredniony w komorach bocznych, (4) sygnał uśredniony w obszarze wyśrodkowanym w głębokiej mózgowej istocie białej oraz (5) trendy liniowe i kwadratowe . Filtrowanie czasowe (0,01-0.1 Hz) szeregu czasowego. W celu określenia ilościowego ruchu głowicy w woluminach dla każdego uczestnika wykorzystano wartość framewise mean volume-based mean framewise displacement (FD), porównującą zmiany położenia głowicy między bieżącymi i poprzednimi woluminami .

2.3.1. Centrality stopnia

Indywidualne mapy Centrality stopnia (DC) zostały wygenerowane w sposób wokselowy w ramach maski badawczej, która jest predefiniowaną maską istoty szarej, w tym tkanką z prawdopodobieństwem istoty szarej większym niż 20%, jak wcześniej opisano . Najpierw wstępnie przetworzone przebiegi funkcjonalne poddano analizie korelacji całego mózgu opartej na wokselach. Przebieg czasu każdego woksela od każdego uczestnika znajdującego się w masce istoty szarej był skorelowany z przebiegiem czasu każdego innego woksela, co zaowocowało macierzą korelacji. Następnie otrzymano nieskierowaną macierz adjacency poprzez progowanie każdej korelacji w r > 0.25 . Następnie DC obliczano jako liczbę istotnych korelacji (binaryzowanych) lub jako sumę wag istotnych połączeń (ważonych) dla każdego woksela. Wreszcie, jednostkowe wokselowe DC przekształcono w mapę Z-score, odejmując średnie DC w całym mózgu i dzieląc przez odchylenie standardowe DC w całym mózgu .

2.3.2. Łączność funkcjonalna oparta na nasionach

Po zidentyfikowaniu regionów, w których DC wykazywało znaczące różnice między grupami, wykorzystaliśmy analizę FC(seed-based functional connectivity connectivity), aby zidentyfikować konkretną łączność funkcjonalną przyczyniającą się do różnic między grupami. W szczególności średnie szeregi czasowe każdego regionu zalążkowego uzyskano przez uśrednianie szeregów czasowych wszystkich wokseli w tym regionie. Następnie obliczono współczynniki korelacji pomiędzy uśrednionym przebiegiem czasowym regionu nasiennego ze wszystkimi innymi wokselami w mózgu. Wreszcie współczynniki korelacji zostały przekształcone na wartości z przy użyciu transformacji R-do-Z Fishera w celu poprawy ich normalności.

2.4. Statystyka

przeprowadzono jednokierunkową analizę ANOVA w celu sprawdzenia, czy występują jakiekolwiek różnice w DC lub FC podczas przyjmowania ruchu głowy mierzonego średnią FD jako brak zainteresowania kowariatami.

do analizy danych zastosowano standardową metodę błędu, a znaczące różnice grupowe uzyskano z skorygowaną klastrową wartością FWE wynoszącą 0,05 dla wielokrotnych porównań (indywidualny próg wokselowy, ). Jeśli główny efekt był statystycznie istotny, przeprowadzono proste analizy efektów dla uśrednionego rozmiaru efektu uzyskanego z klastrów o znaczących efektach za pomocą SPSS v19.0.

3. Wyniki

3.1. Dane demograficzne i kliniczne

nie stwierdzono istotnych różnic w wieku, wieku, wieku edukacyjnym i ruchu głowy mierzonych średnią FD i liczbą szorowania złych punktów czasowych. Jednak widzimy znaczącą różnicę w skali HAMD, skali HAMA i współczynniku somatycznym HAMD między grupami niedoboru i nadmiaru (Tabela 2).

NC (n = 19) Deficiency (n = 21) Excess (n = 21) value Age 46.79 ± 13.97 39.62 ± 12.39 46.38 ± 13.28 0.151 Gender (M/F) 4/15 6/15 4/17 0.585 Education (years) 12.52 ± 3.45 11.90 ± 2.93 11.28 ± 2.77 0.444 HAMD score — 29.24 ± 6.65 24.76 ± 6.54 0.034 HAMA score — 26.48 ± 5.24 19.81 ± 5.20 0.000 HAMD somatic factor — 9.14 ± 1.49 5.33 ± 1.31 0.000 Head motion: mean FD 0.15 ± 0.04 0.13 ± 0.07 0.14 ± 0.04 0.276

HAMD, Hamilton Depression Rating Scale; HAMA, skala oceny lęku Hamiltona; NC, Kontrola normalna.

Tabela 2

charakterystyka demograficzna i kliniczna uczestników.

3.2. Stopień Centrality

w grupie NC przestrzenny rozkład ważonego DC był silnie zlokalizowany w tylnym cingulacie/brzusznym przedkuneusie, płacie potylicznym, Środkowej korze cingulatowej (MCC), przedniej korze cingulatowej/przyśrodkowej korze przedczołowej, bocznej korze przedczołowej, dolnych regionach ciemieniowych, insula (Fig.1(A)). Zarówno w grupach niedoborów, jak i nadmiarowych rozkład przestrzenny ważonego DC był również zlokalizowany w wyżej wymienionych regionach, ale klastry były mniejsze (Rys. 1(b) i 1(c)). W porównaniu z grupą NC stwierdzono znaczne zmniejszenie ważonej wartości DC w prawym przedkuneuszu zarówno w grupie niedoboru, jak i w grupie nadmiarowej (Rys. 1 lit.d) i e), Tabela 3).

(a)

(w)

(z)

(d)

(e)

(a)
(b)
(c)
(d)
(e)

Rysunek 1

Stopień центральности (DC) w każdej grupie i różnice między grupami. A) DC w grupie NC, b) DC w grupie niedoboru, c) DC w grupie nadwyżki, d) wyniki ANOVA oraz e) porównania Post hoc. Ciemne i jasne kolory wskazują wartość. Im głębszy kolor, tym mniejsza wartość.

Lokalizacja klastra NC niedobór nadmiar wartość NC vs. niedobór NC vs. nadmiar niedobór vs. Excess Right precuneus 1.11 ± 0.51 0.18 ± 0.52 0.24 ± 0.51 <0.00 < 0.001 0.712

DC, degree centrality; NC, normal controls.

Table 3

DC differences in the three groups.

3.3. Funkcjonalna łączność oparta na zalążku

użyliśmy WŁAŚCIWEGO prekuneusza, który wykazał znaczenie między różnicami grupowymi jako regionów zalążkowych do mapowania funkcjonalnej sieci łączności. Ogólnie rzecz biorąc, prawy przedkuneusz wykazał znaczącą dodatnią łączność z regionami w sieci trybu domyślnego (DMN), takimi jak tylna kora cingulata i przyśrodkowa kora przedczołowa, i wykazał znaczącą ujemną łączność z regionami w sieci kontroli wykonawczej (ECN), takimi jak obustronna kora przedczołowa i kora ciemieniowa, oraz regionami w sieci salience (SAN), takimi jak obustronna przednia wkładka i kora cingulata, w każdej grupie (fig.2(A) -2(c)). ANOVA odkryła znaczące różnice w łączności między Prawym przedkuneuszem a obustronnym klinem, a także prawym kręgiem językowym (rycina 2(d)). Porównania Post-hoc wykazały, że łączność była zmniejszona w grupie niedoboru w porównaniu z grupą NC i grupą nadmiaru, ale nie było różnic między grupą niedoboru a grupą NC (Rysunek 2(e) I Tabela 4).

(a)

(b)

(c)

(d)

(e)

(a)
(b)
(c)
(d)
(e)

Figure 2

Functional connectivity (FC) of the right precuneus in each group and różnice między grupami. A) DC w grupie NC, b) DC w grupie niedoboru, c) DC w grupie nadwyżki, d) wyniki ANOVA oraz e) porównania post-hoc. Ciepłe i zimne kolory w (a-c) wskazują na regiony mózgu o znacznie zwiększonym i zmniejszonym FC. Ciemne i jasne kolory w (d) wskazują wartość P; im głębszy kolor, tym mniejsza wartość.

4. Discussion

TCM has a history of more than 2,000 years. Jest to system teorii medycyny, który był stopniowo formowany i rozwijany przez długoterminową praktykę medyczną pod kierunkiem prostego materializmu i dialektycznego myślenia. Niedobór i nadmiar to dwa najważniejsze typy TCM z wybitnymi objawami u pacjentów z MDD i zwykle należy je badać jako typowe wzorce syndromu MDD, dlatego wybieramy je do obserwacji.

zgodnie z analizą skali, stwierdziliśmy, że wyniki HAMD, wyniki HAMA i czynnik somatyczny HAMD w grupie niedoboru były znacznie wyższe niż w grupie nadmiaru. Wynik ten został zgłoszony przez poprzednie badania . Sugerują, że pacjenci z niedoborem mieli dłuższy przebieg choroby i poważniejszy lęk somatyczny. Dlatego te dwa różne wzory zespół TCM może odzwierciedlać nasilenie MDA do pewnego stopnia.

użyliśmy ważonego DC do analizy danych rs-fMRI, które wykazały, że przestrzenne rozkłady wszystkich trzech grup ważonego DC były silnie zlokalizowane w DMN i dorsal attention network (DAN). Te sieci mózgu odgrywają kluczową rolę w badaniach stanu spoczynku . Następnie, gdy użyliśmy odpowiedniego prekuneusza jako zalążka do obliczenia łączności funkcjonalnej, wykazał on znacznie dodatnią łączność z regionami w DMN i ujemną łączność z regionami w ECN i SAN w ogóle. Rozkłady te są podobne do tych zgłoszonych w poprzednich badaniach . Można wskazać , że funkcja samoświadomości , spontanicznego myślenia i procesów związanych z samym sobą zostały pogorszone u pacjentów z MDA.

w tym samym czasie odkryliśmy, że prekuneusz był bardzo ważnym regionem dla pacjentów z MDA. W porównaniu z uczestnikami NC, zarówno niedobór, jak i nadmiar pacjentów zmniejszyły czynność mózgu w prawym przedkuneuszu. Wcześniejsze badania wykazały również, że pacjenci z depresją mają zaburzenia czynności mózgu w okresie przedkunowym . Region ten jest bardzo ważny dla procesów autorefleksji i potencjalnie odgrywa rolę w obrazowaniu mentalnym i epizodycznym / autobiograficznym odzyskiwaniu pamięci . Precuneus pomaga również innym regionom mózgu w wykonywaniu funkcji, takich jak przetwarzanie informacji, zwłaszcza w odniesieniu do regulacji emocji . Ponadto precuneus jest głównym ośrodkiem organizacji mózgu i centralnym węzłem DMN . Jest zaangażowany w różne stany przetwarzania informacji . Istnieją dodatkowe doniesienia, że precuneus pacjentów z depresją powodował funkcjonalne oddzielenie sieci mózgowej i że dysocjowane sieci wielkoskalowe mogły przyczynić się do klinicznej ekspresji depresji . Chociaż stwierdziliśmy, że zarówno pacjenci z niedoborem, jak i z nadmiarem mają zmniejszoną funkcję w prawej grupie przedkunejskiej w porównaniu z grupą NC, nie było znaczących różnic między dwiema grupami wzorców zespołu TCM. Wskazuje to, że dysfunkcja prawego przedkuneusza może być przejawem zaburzeń czynności mózgu u pacjentów z MDA.

z naszych badań, w porównaniu z grupami NC i nadmiarowymi, Grupa niedoborów wykazała ujemną łączność z obustronnym kręgiem klinowym, a także z prawym kręgiem językowym. Istnieją również nieprawidłowe funkcje tych dwóch regionów mózgu, które można znaleźć u pacjentów z zaburzeniami lękowymi. Podczas gdy klin ma funkcję integracji informacji somatyczno-sensorycznej z innymi bodźcami zmysłowymi i procesami poznawczymi, takimi jak uwaga, uczenie się i pamięć , zakręt językowy jest obszarem mózgu odpowiedzialnym za wspieranie pamięci wzrokowej . Ponadto precuneus był również aktywowany w wielu zadaniach wersji. Badania wykazały również, że depresja i lęk są głównie skorelowane z deficytami funkcjonalnymi w sieci związanej z precuneus .

jednak zauważamy również, że potrzebujemy większych próbek, a nawet wielokrotnych obserwacji trybu mózgu, aby potwierdzić, czy dwa wzorce zespołu TCM mają bardziej znaczące regiony mózgu i różnice funkcjonalne w sieci przedkunejskiej lub innych regionach mózgu w przyszłych badaniach.

5. Wnioski

podsumowując, istnieją różnice w funkcjonowaniu mózgu między dwoma różnymi wzorami zespołu TCM u pacjentów z MDA. Na podstawie naszych badań stwierdzono, że dysfunkcja przedkunejska może mieć związek z MDA i różnicami w łączeniu funkcjonalnym mózgu, i mogliśmy dowiedzieć się, że pacjenci z niedoborem mają poważniejsze fizyczne i emocjonalne objawy u pacjentów z MDA. W tym samym czasie zdaliśmy sobie sprawę, że większy rozmiar próbki i wielokrotne obserwacje trybu mózgu były potrzebne w dalszych badaniach.

Skrót

dostępność danych

wszystkie dane wygenerowane lub przeanalizowane podczas tego badania są zawarte w artykule.

konflikty interesów

autorzy oświadczają, że nie ma konfliktów interesów dotyczących publikacji tego artykułu.

wkład autorów

Yi Du, Han Yu i Hongxiao Jia przyczynili się do zbadania pacjentów i napisania rękopisu. Jingjie Zhao, Yongzhi Wang i Joyce Su przyczynili się do opracowania i rewizji rękopisu. Lili przyczyniła się do koncepcji i projektu badania. Ligang Deng przyczynił się do przejęcia FMRI. Yuan Zhou przyczynił się do zaprojektowania parametrów FMRI i danych analitycznych. Wszyscy autorzy przeczytali i zatwierdzili ostateczny manuskrypt.

podziękowania

to badanie było wspierane przez granty z National Natural Science Foundation Of China (grant no. 81673737), Beijing Natural Science Foundation (grant no. 7172063), Beijing Administration of Traditional Chinese Medicine (grant no. JJ2018-51), Beijing Municipal Administration of Hospitals Incubating Program (grant code: PZ2017024) oraz Program szkolenia Systemu Zdrowia w Pekinie dla talentów techniki wysokiego poziomu (grant nr 2014-3-001).