Amerykańskie Stowarzyszenia grecko-literowe, składające się z bractw i bractw, pozostają popularną formą zrzeszania się studentów na kampusach uniwersyteckich na początku XXI wieku. Znany jako najstarsza forma samorządu studenckiego w amerykańskim systemie szkolnictwa wyższego i nazywany być może najczystszym przykładem subkultury studenckiej, bractwa i Bractwa były siłą na kampusach uniwersyteckich od 1825. Ideał Bractwa lub Bractwa pielęgnuje i obejmuje wszystkie cechy subkultury kampusu: bliskość mieszkalna przez kapitułę, przekazywanie norm i wartości członkowstwu w konkretny i systematyczny sposób, historię długowieczności i społeczną kontrolę zgodności. Artefakty, symbole, rytuały i wspólne założenia i przekonania znacznie dodają do wspólnych inicjatyw stypendium, rozwoju przywództwa, służby innym i społeczności między członkami.

Historia

Bractwo Amerykańskie prowadzi swoją genezę do powstania społeczeństw literackich pod koniec XVIII wieku. Dyskusyjne i literackie Towarzystwa, których nazwy przywoływały wspomnienia starożytnej Grecji, pojawiły się jako dostawcy kryminalistyki, ale ich głównym wkładem było to, że były to podstawowe kluby społeczne kontrastujące z ponurymi akademikami kampusu. Wyszukane salony i biblioteki prywatne, które utrzymywały przewyższały te obsługiwane przez kolegia. Tak szybko, jak stowarzyszenia literackie wypełniły próżnię programową wczesnego studenta, Bractwo pojawiło się, aby zaspokoić potrzeby społeczne bardziej niezależnych studentów.

potrzeba wyraźnego odpowiednika dla kobiet stała się widoczna wcześnie na kampusach uniwersyteckich, zwłaszcza w kolegiach kobiecych. Przez wiele lat Stowarzyszenia dla młodych kobiet noszących greckie i klasyczne nazwy były powszechne w żeńskich uczelniach i akademiach i były zorganizowane podobnie do bractw. Pierwszym Bractwem dla kobiet była Alpha Delta Pi, założona jako Adelphean Society w 1851 roku. Bractwa były czarterowane jako Bractwa kobiet, ponieważ nie było lepszego słowa. W 1882 Gamma Phi Beta jako pierwsza otrzymała nazwę Bractwa.

od początku normy i wartości bractw były niezależne od środowiska akademickiego. Od założenia Kappa Alpha W Union College (w Schenectady, Nowy Jork) w 1825 jako najstarsze tajne Bractwo o charakterze społecznym, Bractwa rozwijały się z różnymi osobowościami i historiami na każdym kampusie. Wyidealizowana Starożytna Grecja została dodana do masonerii w celu stworzenia tajnych stowarzyszeń skupiających młodych mężczyzn szukających towarzystwa. Członkowie historycznie spotykali się co tydzień w akademiku lub wynajętym obiekcie dla społeczności społecznej i intelektualnej. Aby walczyć z monotonią kolegiów z połowy XIX wieku, Bractwa zinstytucjonalizowały różne ucieczki o charakterze społecznym.

w 1890 roku dom kapitulny stał się rzeczywistością i dał fizyczną obecność ruchowi Bractwa. Wspierany przez zamożnych i wpływowych alumnów Bractwa, chapter house uwolnił potrzebę zakwaterowania na wielu kampusach. Popularny niemiecki model oderwania się od studenta zastąpił angielski model zapewnienia pokoju i wyżywienia. Uczelnie i uniwersytety zaczęły kształtować życie studenckie, a nie sprzeciwiać się temu, a instytucje niechętnie zaczęły akceptować system braterstwa.

w miarę jak coraz więcej bractw zajmowało swoje własne domy, ich zainteresowanie przesunęło się od kwestii intelektualnych do prowadzenia i utrzymywania domu kapituły. Kapituła miała duży wpływ na kapitułę Bractwa. Rosnące znaczenie kapituły w 1920 roku ilustruje siłę tego ruchu społecznego na większości szkół wyższych i uniwersytetów. Łączna liczba domów Bractwa w kraju wzrosła z 774 w 1920 do 1874 w 1929, a subkultura została wzmocniona na uniwersytetach państwowych, gdzie połowa studentów należała do bractwa do 1930.

aby utrzymać kapitułę w pełni, obecni członkowie wprowadzili metodę rekrutacji, aby zapewnić nowe grupy lub klasy nowych członków. Nowi studenci zostali ” rzuceni „lub zwerbowani, aby stać się nowymi inicjatorami, potocznie nazywanymi” kandydatami.”Po Zrzeszeniu, nowi kandydaci zostali wkrótce wprowadzeni do pracy, wykonując prace domowe i załatwiając sprawy dla wyższych sfer. To był początek najbardziej niepokojącego i obraźliwego zwyczaju, otrzęsin. Staromodne Otrzęsiny były na ogół karą za nie wykonywaną pracę w gospodarstwie domowym; pozostawiono późniejszym pokoleniom wprowadzenie wycieczek drogowych, publicznych wyczynów i żartów praktycznych oraz form dyskomfortu psychicznego i fizycznego.

po przeżyciu Wielkiego Kryzysu i ii Wojny Światowej, Bractwa powróciły do kampusów w pełnej i bardziej zróżnicowanej sile. W miarę jak Amerykańskie szkolnictwo wyższe stało się bardziej demokratyczne, ruch Bractwa skonfrontował się z dyskryminacyjnym charakterem swoich polityk członkowskich. Powoli, Greckie organizacje zaczęły dopuszczać członków bardziej refleksyjne ludności kolegium uczestniczy. Bractwa i Bractwa odnotowały wielki wzrost w okresie między II wojną światową a wojną w Wietnamie. Wojna w Wietnamie i zmiany kulturowe, które nastąpiły, miały negatywny wpływ na Bractwa. Ich tradycyjna i Historyczna lojalność wobec kolegium była w bezpośrednim kontraście do ruchów społecznych czasu. Podobnie jak w przeszłości, braterstwo i członkostwo w bractwach odbiły się. W okresie od 1977 do 1991 studenci przystępowali w większym tempie niż kiedykolwiek w historii systemu.

nazwa bractw i bractw składa się zwykle z dwóch lub trzech liter greckich, takich jak Sigma Pi, Delta Zeta lub Phi Kappa Theta. Listy te stanowią znane tylko członkom motto, które krótko określa cele i cele organizacji. Afiliowane oddziały greckich organizacji na innych uczelniach nazywane są rozdziałami; są one organizowane przez państwa lub regiony i często są oznaczone grecką literą, taką jak Rozdział Zeta Sigma Pi. Rozdziały te organizowane są pod szyldem organizacji krajowej lub międzynarodowej i są zarządzane przez Zgromadzenie Delegatów i zarządzane przez Centralne Biuro. Początkowe rozdziały nazywane są koloniami, dopóki nie osiągną pełnego statusu rozdziału na nowych kampusach. Prawie wszystkie greckie organizacje wydają czasopismo i utrzymują bliski kontakt z absolwentami. Wiele z nich ma własne fundacje edukacyjne.

charakterystyka bractw i bractw

przywódcy bractw i bractw wolą używać terminu braterstwo ogólne przy opisywaniu tego, co jest powszechnie nazywane bractwami „społecznymi”. Bractwa ogólne i Bractwa mogą być najlepiej opisane przez grupę parasolową lub Stowarzyszenie koordynujące, do którego należą. Organizacje te to National Interfraternity Conference (NIC), która reprezentuje sześćdziesiąt sześć grup męskich, oraz National Panhellenic Conference (NPC), która reprezentuje dwadzieścia sześć grup kobiecych. Nadal istnieje wiele lokalnych bractw i bractw na kampusach uniwersyteckich, które szczycą się długimi tradycjami i nigdy nie zrzeszały się na szczeblu krajowym. Stowarzyszenia zawodowe, uznaniowe i honorowe, które używają greckich nazw, są organizowane oddzielnie i mogą obejmować członków Bractwa generalnego.

szacuje się, że ponad 10 procent wszystkich studentów jest członkami grecko-Literackiego społeczeństwa. Po pobiciu rekordu ponad 400,000 studentów w 1990, członkostwo Bractwa w roku 2000 w sześćdziesięciu sześciu bractw krajowych oszacowano na 370,000 i powoli rośnie. Na początku XXI wieku istnieje ponad 5500 rozdziałów na kampusach 800 w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Dane krajowe sugerują, że stowarzyszenia kobiet są zdrowe, a liczba członków w dwudziestu sześciu stowarzyszeniach krajowych przekracza 300 000, a wielkość średniego rozdziału wzrasta. Istnieje 2,913 rozdziały na ponad 630 uczelniach i kampusach uniwersyteckich. Członkostwo w lokalnych bractwach i bractwach znacznie zwiększa tę sumę, a ponad 10 milionów absolwentów jest członkami stowarzyszeń grecko-literackich.

Men ’ s general college fraternit są wzajemnie wykluczającymi się, samowystarczalnymi grupami, które zapewniają zorganizowane życie społeczne swoim członkom w kolegiach i uniwersytetach jako wkład w ich doświadczenie edukacyjne. Czerpią swoich członków z grona studentów studiów licencjackich. Żeńskie koledże generalne to podstawowe grupy kobiet na uczelniach i uniwersytetach, które oprócz swoich indywidualnych celów angażują się we współpracę z administratorami uczelni w celu utrzymania wysokich standardów społecznych i akademickich i nie ograniczają SWOJEGO członkostwa do żadnej dziedziny akademickiej. Zarówno bractwa i Bractwa zapewniają niezwykle bogate pozaklasowe możliwości uczenia się i rozwoju osobistego dla studentów.

Bractwa i Bractwa oferują zorganizowany i zróżnicowany harmonogram zajęć, w tym sportów wewnątrzszkolnych, projektów usług społecznych, tańców, formaliów i imprez. NIC i NPC przedstawiają przekonujące argumenty, że organizacje Greckie korzystają ze sponsorującego kampusu, przewidując, że studenci, którzy współpracują z Bractwem, są bardziej skłonni pozostać w szkole, a absolwenci zrzeszeni w bractwie dokonują znacznie większych darowizn na rzecz szkoły. Istnieją silne badania na poparcie tych twierdzeń. Przynależność do bractwa lub Bractwa zwiększa rozwój dojrzałych relacji międzyludzkich, ułatwia rozwój umiejętności przywódczych, uczy pracy zespołowej, sprzyja wymianie pomysłów, Promuje klarowanie wartości i może ułatwić rozwój poczucia autonomii i tożsamości osobistej. Na odizolowanych kampusach organizacje Greckie mogą zapewnić jedyne życie społeczne.

u podstaw całego doświadczenia leży rytuał, który jest wyłączny dla każdego Bractwa lub Bractwa. Podczas gdy często błędnie związane z nielegalnymi i niemoralnymi otrzęsinami, rytuał Bractwa lub Bractwa jest uroczystym i historycznym uzasadnieniem istnienia organizacji. Rytuał jest często przedstawiany nowym członkom podczas poważnej ceremonii kościelnej, gdzie nowi członkowie poznają podstawowe znaczenie swoich organizacji. Ze względu na ezoteryczny charakter większości grecko-literowych towarzystw, zwykle tylko członkowie uczestniczą w tych ceremoniach. Konflikt między tymi deklarowanymi ideałami a zachowaniem studentów na uczelniach spowodował zamieszanie i brak poparcia dla systemu braterstwa. Od lat 80. do XXI wieku zarówno konstruktywne, jak i destrukcyjne relacje przyniosły mieszane rezultaty braciom na wielu kampusach.

reformy i odnowa

wielu administratorów uczelni starało się ograniczyć rolę bractw w życiu społecznym i zdecydowanie sprzeciwiło się nielegalnemu otrzęsinom i używaniu alkoholu wśród greckich członków. Bractwa uniknęły większość krytyki ze względu na ich bardziej stanowcze zaangażowanie w stypendium i usługi, silniejsza interwencja absolwentów, i zachęty nadzoru kampusu. Pojawiły się różne obawy dotyczące bractw, w tym, że zachęcają one do wąskich doświadczeń społecznych i akademickich dla członków, prowadzą restrykcyjną politykę członkostwa, praktykują Otrzęsiny, dyskryminują ze względu na płeć, utrwalają stereotypy dotyczące kobiet i mają zbyt dużą władzę nad życiem społecznym. Istnieją również zarzuty, że rasizm, przemoc i dyskryminacja nadal istnieją. Niestety, na imprezach Bractwa doszło do zgonów związanych z alkoholem i otrzęsinami.

reformy greckiego systemu na uczelniach, zwłaszcza w odniesieniu do bractw, obejmują od całkowitego zniesienia bractw i bractw do inwestowania nowych pracowników i zwiększonych zasobów w poprawę i poprawę życia w Grecji. Próby uczynienia bractw i bractw koedukacyjnymi nie powiodły się, a nawet USA Kongres wyraził przekonanie, że uczelnie nie powinny działać, aby uniemożliwić studentom korzystanie z wolności zrzeszania się, zwłaszcza poza kampusem i w swoim czasie. Niektóre uczelnie pozwoliły braciom pozostać jako zatwierdzone organizacje studenckie, ale zmusiły je do oddzielenia się i zamknięcia domu kapituły.

administratorzy Bractwa i Bractwa zgadzają się, że nadużywanie alkoholu jest czynnikiem przyczyniającym się do otrzęsin i zwykle jest przyczyną innych destrukcyjnych greckich problemów. Dołączyli do powierników i administratorów uczelni i uniwersytetów w zdecydowanym stanowisku przeciwko otrzęsinom. Bractwa narodowe i Bractwa wydają tysiące dolarów na edukację i rozwój alternatywnych programów. Otrzęsiny to jeden z największych problemów, z jakimi borykają się bractwa i niektóre Bractwa, które w przeszłości nigdy nie rozważały złego traktowania swoich przyrzeczeń. Teraz każde Bractwo i Bractwo ma surowe zakazy praktyk. Członkowie zostali wydaleni, a rozdziały zostały zamknięte, gdy zarzuty zostały uzasadnione. Większość stanów ma przepisy antyhazingowe, a niektóre sprawiają, że przestępstwem jest praktykowanie niebezpiecznych lub poniżających działań przeciwko kandydatom lub członkom.

aby Greckie organizacje, zwłaszcza Bractwa, mogły przetrwać i prosperować, studenci muszą wziąć sobie do serca zakaz otrzęsin i ekscesów alkoholowych. Oficerowie narodowi i studenci nadal kłócą się o wysiłki mające na celu przekształcenie Kultury braterstwa, a wielu opiera się wszelkim zmianom, które zagrażają społecznym aspektom życia greckiego, które pierwotnie przyciągnęły studentów do afiliacji. Jednocześnie wiele udało się osiągnąć. Bractwa zajmują się zaburzeniami jedzenia, takimi jak anoreksja i bulimia, a kilka bractw opracowało programy zobowiązujące, które kładą nacisk na rozwój akademicki, przywództwo i prace społeczne, a jednocześnie zmniejszają nacisk na Otrzęsiny i alkohol.

Zmiana greckiego życia zobowiązuje uczelnie do zapewnienia atrakcyjnych alternatyw dla mieszkań, restauracji i funkcji społecznych. Wiele kampusów zwiększa Greckie budżety życiowe i bierze aktywną rolę we wspieraniu greckiego życia i zmian kulturowych, które są niezbędne do wzmocnienia doświadczenia. Bractwa i Bractwa, typowo amerykańskie organizacje studenckie, pozostają pozytywną opcją społeczną dla studentów i studentów na początku XXI wieku.