kim był Wergiliusz?

ostatnim i najbardziej znaczącym dziełem Wergiliusza był poemat epicki Eneid, w którym starał się zilustrować to, co umieścił jako boskie przeznaczenie Rzymu. Napisany w 12 księgach poemat jest nadal uważany za arcydzieło literackie, z pewnymi wątpliwościami, czy poeta również wykazywał ambiwalencję nad kosztem Imperium. Po jego śmierci wpływy Wergiliusza na przestrzeni wieków nadal inspirowały innych poetów.

Wczesne życie

Publius Vergilius Maro, znany po angielsku jako Wergiliusz lub czasami Vergil, urodził się 15 października 70 roku p. n. e.w Andach, niedaleko Mantui we Włoszech. Urodził się w rodzinie chłopskiej, na włoskiej wsi i jej Mieszkańcach wpływał wcześnie, a później został odzwierciedlony przez jego poezję. Po ślubie ojca z klanem środków ekonomicznych, Wergiliusz otrzymał wykształcenie w Cremonie w Mediolanie i Rzymie, gdzie studiował greckich i rzymskich autorów i poetów.

w jego młodszym wieku, polityczne i wojskowe konflikty dotknęły Włochy, gdy Republika Rzymska się rozpadła. Po wojnie domowej między Mariuszem a Sullą doszło do zawirowań między Pompejuszem a Juliuszem Cezarem. Cezar rozpoczął serię wojen domowych, które trwały aż do zwycięstwa Cezara Augusta (znanego również jako Oktawian) w 31 R.p. n. e. te doświadczenia wzbudziły Wergiliusza głęboko, tworząc odrazę i strach przed wojną domową, który często był odzwierciedlony w jego tekście.

Poezja pasterska

najwcześniejszym dziełem Wergiliusza były Eklogi, napisane między 42 a 37 p. n. e. 10 poematów heksametrowych odzwierciedlało szczerą eksplorację świata pastoralnego, którą Wergiliusz nieustannie czcił, a inspiracją dla zbioru był grecki poeta Teokrytus. Czwarty eklog Wergiliusza został również nazwany jego Mesjanistycznym Eklogiem, ponieważ mówił o narodzinach szczególnego dziecka, które przyniosłoby szeroki pokój społeczny, co później było postrzegane jako prorokowanie narodzin Jezusa Chrystusa. (Niektórzy uczeni twierdzą, że fragment najprawdopodobniej odnosił się do rychłego narodzin dziecka Augusta i jego żony Oktawii.)

Wergiliusz skomponował również Georgikę, napisaną między 37 a 30 p. n. e., pod koniec wojen domowych. Gruzini skupili się na tajnikach życia rolniczego, służąc jako prosty traktat wspierany przez Augusta. Wiejskie włoskie gospodarstwa zostały w ruinie, gdy wojna zmusiła rolników do służby, a wielu mieszkańców wsi ostatecznie przeniosło się do wypełnionego Rzymu, ku przerażeniu cesarza. Poezja Wergiliusza szybko zyskała popularność nie tylko dzięki jego ideałom narodowym i włoskiemu dziedzictwu, ale także za wzorowe umiejętności poetyckie struktury, dykcji i metrum.

„Aeneid”

ostatnim i najbardziej znaczącym dziełem Wergiliusza był poemat epicki The Aeneid, w którym starał się zilustrować boskie przeznaczenie Rzymu. Napisany w 12 księgach poemat w dużym stopniu opierał się na Iliadzie i Odysei Homera z VIII wieku p. n. e.opowiedział sagę o wygnanym bohaterze trojańskim księciu imieniem Eneid po zniszczeniu Troi przez Greków w XII wieku p. n. e. poemat odzwierciedlał sferę historii rzymskiej od najwcześniejszych dni, zapowiadając znaczące wydarzenia prowadzące do jej obecnego panowania przez Augusta.

jednym z najbardziej znanych fragmentów, jak zauważono w Harvard University reading of the Aeneid, jest: „łatwe jest zejście do Avernus, bo drzwi do podziemia są otwarte zarówno w dzień, jak iw nocy. Ale aby odtworzyć swoje kroki i wrócić do bryzy powyżej-to jest zadanie, to jest trud.”

Virgil spędził 11 lat pracując nad Eneidem, pozostawionym niedokończonym w chwili śmierci. Jego sztuka zainspirowała innych, takich jak jego młodszy współczesny poeta Owidiusz, którego twórczość przypominała Wergiliusza, ale z jego własną odważną estetyką—praktyką powtarzaną przez starożytny literacki Srebrny wiek. Aeneid był również inspiracją dla Raj utracony Johna Miltona, który odzwierciedlał jego epicką strukturę, styl i dykcję.

świadectwo podziwu Wergiliusza można znaleźć w epickim poemacie Dantego, Boska Komedia. W Boskiej Komedii Wergiliusz służył jako przewodnik Dantego, gdy podróżował przez piekło do bram nieba. Eneid jest do dziś uważany za arcydzieło literackie, a studenci kontynuują badanie dzieła i debatują nad jego zaletami.

życie osobiste i śmierć

posągowy Wergiliusz nigdy się nie ożenił i w rzeczywistości był znany z tego, że pociągał mężczyzn. Ze względu na łagodną postawę nie angażował się w sprawy państwowe. Chociaż poeta preferował życie wiejskie, utrzymywał kontakty z wybitnymi członkami społeczeństwa rzymskiego, a tym samym sam wywierał wpływ na sprawy państwa.

W 19 p. n. e.Wergiliusz udał się do Grecji, gdzie planował spędzić następne trzy lata na ukończeniu Eneidy. Podczas podróży zachorował na gorączkę i powrócił do Włoch, gdzie zmarł 21 września 19 p. n. e.wkrótce po przybyciu do Brundisium (dzisiejsze Brindisi). Na łożu śmierci Wergiliusz rzekomo zażądał zniszczenia Eneidy, prawdopodobnie wierząc, że dzieło jest niedoskonałe lub nie popiera już jego ogólnego przesłania, ale mówi się, że August interweniował i nakazał jego publikację.