Nauczanie przyciąga zwolenników

tradycje odnoszą się do tego, że Budda po raz pierwszy głosił swoją doktrynę (Dharmę) w Benares, wielkim świętym mieście Indii. Wkrótce potem rozpoczął pracę misyjną z garstką wyznawców, oferując naukę wszystkim, którzy słuchali i rozumieli. Życie i praktyki tej małej grupy początkowo koncentrowały się na duchowym autorytecie samego Buddy. Wraz ze wzrostem liczby wyznawców rozwijała się luźno zorganizowana społeczność (Sangha)

Budda.

stał się bardziej zorganizowany. Wydaje się prawdopodobne, że do czasu śmierci Buddy, w wieku osiemdziesięciu lat, ustalono szereg podstawowych wzorców instytucjonalnych. Zawierały one kodeks zasad zachowania porządku i zbiór powiedzeń Buddy. Główne ceremonie obejmowały dwa razy w miesiącu uposatha, Zgromadzenie mnichów, aby recytować Zasady. Kobiety zostały przyjęte do zakonu. We Wspólnocie wszystkie bariery klasowe, rasowe, seksualne i wcześniejsze zostały zignorowane pod wpływem uniwersalnego przesłania nauczania.

pomimo pozoru rutynowej organizacji, Budda w jednym ze swoich ostatnich kazań jest pokazany jako odrzucający wszelkie formy władzy religijnej: „bądźcie lampami dla siebie, o mnisi.”Głównym celem zasad było strzeżenie niezależności każdego mnicha w jego własnym dążeniu duchowym. Wszyscy ci, którzy zostali oficjalnymi mnichami, mieli równy głos w sprawach mających wpływ na dobro wspólnoty. Kiedy nieporozumienia wewnątrz grupy nie mogły zostać rozwiązane, ci, którzy się nie zgadzali, po prostu odeszli i utworzyli nową społeczność. Mnisi winni złamania kodeksu zasad mieli się wyspowiadać i karać. Budda jest czasami przedstawiany jako zdezorientowany i zdegustowany przez często samolubne zachowanie mnichów. Co najmniej raz poświęcał czas na umycie i opiekę nad chorym mnichem, który został zaniedbany przez innych. Uważa się, że jego kuzyn, Devadatta, rozpoczął ruch mający zastąpić Buddę jako głowę zakonu.

chociaż większość wyznawców Buddy poświęciła całe swoje życie naukom, moc osobowości Buddy przyciągnęła również wielu świeckich (niereligijnych) wyznawców, znanych jako „gospodarze.”Tradycja mówi, że Budda powiedział tylko, że jest trudniej świeckim wyznawcom osiągnąć ostateczne zbawienie lub nirwanę, ale to nie powstrzymało jej członków od prób. Świeccy wielbiciele obiecywali przestrzegać pięciu zasad (zakaz zabijania, kradzieży, kłamania, uprawiania seksu poza małżeństwem lub spożywania napojów alkoholowych) dla dobra „dobrego samopoczucia w tym i następnym świecie.”