Strefa bathyal leży wzdłuż stoków kontynentów oraz na zboczach gór morskich i podwodnych wzniesień. Rozciąga się od krawędzi półki do początku przepaści i stanowi znaczną część Oceanu, będąc większą od strefy półki płytkiej, w tym sublitoral. Niektóre taksony zwierząt bentosowych osiągają optymalną liczbę gatunków i liczebność w strefie bathyal.

rozmieszczenie fauny bathy opisywane jest na podstawie grup gatunków o porównywalnym zasięgu geograficznym, określanych geograficznymi elementami faunistycznymi lub rodzajami zasięgu. Brachiopoda, które zostały dokładnie zbadane na podstawie dużej bazy danych próbek i zapisów, są używane do ustalenia wyraźnych wzorców biogeograficznych w strefie bathyal Oceanu Światowego.

w granicach strefy batyalskiej występują zmiany głębokości: liczba gatunków; liczba geograficznych elementów faunistycznych; a liczba równoleżnikowych (klimatycznych) pasów faunistycznych maleje wraz ze wzrostem głębokości. W związku z tym następuje zmniejszenie liczby faunistycznych prowincji. Uproszczenie struktury biogeograficznej fauny dennej w dół stoków jest zgodne z uproszczeniem struktury mas wodnych, które stykają się z dnem wzdłuż stoków. Zaopatrzenie w żywność jest również ważnym czynnikiem związanym z głębokim rozmieszczeniem zwierząt makrobentrycznych.

podstawowe podziały biogeograficzne strefy bathyal stają się asymetryczne pod wpływem nierównego rozmieszczenia mas lądowych i wodnych na kuli ziemskiej oraz w stosunku do wirów oceanicznych, które powodują różnice w wydajności na wschodniej i zachodniej stronie oceanów. Ta nierówność powoduje różnice faunistyczne, zwłaszcza w liczbie gatunków w różnych taksonach.

Strefa bathyal mogła pełnić rolę rezerwuaru gatunków do rekolonizacji półek i przepaści między okresami globalnych zmian klimatu. Częściowo z tym związane, Strefa bathyal zawiera wiele gatunków reliktowych, z których niektóre są najbardziej prymitywnymi żyjącymi członkami swoich grup. Funkcja strefy bathyal jako rezerwatu gatunkowego jest kwestionowana przez konsekwencje komercyjnej eksploatacji niezrównoważonych populacji ryb i skorupiaków w górnej części stoku kontynentalnego i na obszarach morskich.