King założył Women ’ s Sports Foundation w 1974 roku. W 1990 roku została uznana przez magazyn Life za jedną ze 100 najważniejszych Amerykanów XX wieku. Odznaczony Prezydenckim Medalem Wolności od prezydenta Obamy. King jest honorowym przewodniczącym Rady Powierniczej Fundacji i pełnił dwie poprzednie kadencje w Radzie Powierniczej (1983-87, 1996-97). Wcześniej zasiadała w komisjach finansów i planowania strategicznego. W dniu 28 sierpnia 2006 roku, National Tennis Center, Dom U. S. Open, została przemianowana na USTA Billie Jean King National Tennis Center, na cześć jej wkładu w Tenis, Sport i społeczeństwo zarówno na korcie, jak i poza nim, co czyni ją pierwszą amerykańską kobietą, która ma Stadion sportowy nazwany jej imieniem. King otrzymała nagrodę Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego Women in Sport World Trophy we wrześniu 2003 roku. Zdobyła 71 tytułów singlowych i 21 deblowych, w tym rekordowe 20 tytułów Wimbledonu. Pozostaje jedną z najwybitniejszych zawodniczek w historii tenisa. W latach 1966-1972 pięciokrotnie zajmowała najwyższe miejsce w rankingu światowym i przez 17 lat zajmowała miejsce w pierwszej dziesiątce. W 1973 pokonała Bobby ’ ego Riggsa w prostych setach, wygrywając przełomowy pojedynek „Battle of the Sexes”. Odchodząc od sportu w 1983 roku, King pozostaje jedną z zaledwie ośmiu kobiet, które zdobyły tytuł singlowy w każdym z czterech turniejów Wielkiego Szlema. W 1999 roku King otrzymała nagrodę Arthur Ashe Award for Courage w uznaniu jej pracy na rzecz zmian społecznych, a także została pierwszą kobietą, która otrzymała Nagrodę NFL Players Association Lifetime Achievement Award. W 1998 roku jako pierwsza zawodniczka została uhonorowana nagrodą Elizabeth Blackwell Award, przyznawaną kobietom, których życie jest przykładem wybitnej służby ludzkości.
w 1997 roku otrzymała Nagrodę Fundacji Sportu Kobiet Flo Hyman. Została uhonorowana March of Dimes Lifetime Achievement Award za zaangażowanie w pomaganie innym w 1994 roku. Została wprowadzona do National Women 's Hall of Fame (1990), International Tennis Hall of Fame (1987) i International Women’ s Sports Hall of Fame (1980). Była pierwszą kobietą, która otrzymała tytuł Sportowca Roku w 1972 roku. W latach 1995-1996 i 1998-2003 był kapitanem reprezentacji USA Fed Cup, a w latach 1999-2000-kapitanem reprezentacji USA Fed Cup. W 1974 roku współtworzyła World TeamTennis (WTT), która funkcjonuje do dziś jako 12-drużynowa Liga profesjonalna. King pracował również jako komentator w ABC, CBS, CTV, HBO i NBC. Założycielka Women ’ s Tennis Association w 1973 roku, była jej pierwszym prezesem w latach 1973-1975 i ponownie w latach 1980-1981. W celu promowania równości życia i szans dla wszystkich założyła w 1998 roku fundację charytatywną Billie Jean King WTT Charities Foundation i pozostaje w jej Radzie Powierniczej. Udziela charytatywnego wsparcia w walce z AIDS, pełniąc funkcję dyrektora zarówno Elton John AIDS Foundation, jak i National AIDS Fund.

King jest pierwszą kobietą, która ma duży obiekt sportowy nazwany na jej cześć, USTA Billie Jean King National Tennis Center w Nowym Jorku.

• pierwsza zawodniczka, która otrzymała Prezydencki Medal Wolności
• laureatka Nagrody Prezydenta NCAA Geralda R. Forda
• uznana przez magazyn Life za jedną ze „100 najważniejszych Amerykanów XX wieku”
• zdobywczyni 39 tytułów wielkoszlemowych w singlu, deblu i grze mieszanej, w tym rekordowych 20 tytułów na Wimbledonie
• pierwsza kobieta, która ma ważny obiekt sportowy nazwany na jej cześć
• fundator fundacji