móżdżek

móżdżek odgrywa rolę w uczeniu się pamięci proceduralnej (tj. rutynowych, „praktykowanych” umiejętności) i uczenia się motorycznego, takich jak umiejętności wymagające koordynacji i precyzyjnej kontroli motorycznej. Gra na instrumencie muzycznym, jazda samochodem i jazda na rowerze to przykłady umiejętności wymagających pamięci proceduralnej. Móżdżek jest bardziej ogólnie zaangażowany w uczenie motoryczne, a jego uszkodzenie może powodować problemy z poruszaniem się; w szczególności uważa się, że koordynuje się czas i dokładność ruchów oraz wprowadza długoterminowe zmiany (uczenie się) w celu poprawy tych umiejętności. Osoba z uszkodzeniem hipokampu może nadal pamiętać, jak grać na pianinie, ale nie pamiętać faktów o swoim życiu. Ale osoba z uszkodzeniem móżdżku miałaby przeciwny problem: pamiętałaby swoje deklaratywne wspomnienia, ale miała problemy z proceduralnymi wspomnieniami, takimi jak gra na pianinie.

neuronowe korelaty pamięci

chociaż fizyczna lokalizacja pamięci pozostaje stosunkowo nieznana, uważa się, że jest ona dystrybuowana w sieciach neuronowych w całym mózgu.

wiele obszarów mózgu zostało związanych z procesami przechowywania pamięci. Badania zmian i studia przypadków osób z urazami mózgu pozwoliły naukowcom określić, które obszary mózgu są najbardziej związane z jakimi rodzajami pamięci. Jednak rzeczywista fizyczna lokalizacja wspomnień pozostaje stosunkowo nieznana. Jest teoretyzowane, że wspomnienia są przechowywane w sieciach neuronowych w różnych częściach mózgu związanych z różnymi rodzajami pamięci, w tym pamięci krótkotrwałej, pamięci sensorycznej i pamięci długotrwałej. Należy jednak pamiętać, że nie wystarczy opisywać pamięci jako zależnej wyłącznie od określonych regionów mózgu, chociaż istnieją obszary i ścieżki, które okazały się związane z pewnymi funkcjami.

ślady pamięci

ślady pamięci są fizycznymi zmianami neuronowymi związanymi z pamięcią. Wielka kwestia tego, w jaki sposób informacje i doświadczenia mentalne są kodowane i reprezentowane w mózgu, pozostaje bez odpowiedzi. Jednak naukowcy zdobyli dużą wiedzę na temat kodów neuronalnych z badań nad neuroplastycznością, zdolnością mózgu do zmiany połączeń nerwowych. Większość tych badań koncentruje się na prostym uczeniu się i nie opisuje wyraźnie zmian związanych z bardziej złożonymi przykładami pamięci.

kodowanie pamięci roboczej polega na aktywacji poszczególnych neuronów indukowanych przez wejście czuciowe. Te elektryczne kolce trwają nawet po ustaniu wrażenia. Kodowanie pamięci epizodycznej (tj., wspomnienia doświadczeń) wiąże się z trwałymi zmianami w strukturach molekularnych, które zmieniają komunikację między neuronami. Ostatnie badania funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI) wykryły sygnały pamięci roboczej w przyśrodkowym płacie skroniowym i korze przedczołowej. Obszary te są również związane z pamięcią długotrwałą, co sugeruje silny związek między pamięcią roboczą a pamięcią długotrwałą.

obszary mózgu związane z pamięcią

badania obrazowe i badania zmian doprowadziły naukowców do wniosku, że niektóre obszary mózgu mogą być bardziej wyspecjalizowane do gromadzenia, przetwarzania i kodowania określonych typów pamięci. Aktywność w różnych płatach kory mózgowej została powiązana z tworzeniem wspomnień.

płaty kory mózgowej: podczas gdy pamięć jest tworzona i przechowywana w mózgu, niektóre regiony są powiązane z określonymi typami pamięci. Płat skroniowy jest ważny dla pamięci sensorycznej, podczas gdy płat czołowy jest związany zarówno z pamięcią krótko -, jak i długotrwałą.

pamięć sensoryczna

płaty skroniowe i potyliczne są związane z czuciem i tym samym uczestniczą w pamięci sensorycznej. Pamięć sensoryczna jest najkrótszą formą pamięci, bez możliwości przechowywania. Zamiast tego jest to tymczasowa „komórka trzymająca” informacje sensoryczne, zdolna do przechowywania informacji przez co najwyżej kilka sekund, zanim albo przekaże ją do pamięci krótkotrwałej, albo pozwoli jej zniknąć.

pamięć krótkotrwała

pamięć krótkotrwała jest wspierana przez krótkie wzorce komunikacji neuronalnej, które są zależne od regionów kory przedczołowej, płata czołowego i płata ciemieniowego. Hipokamp jest niezbędny do konsolidacji informacji z pamięci krótkotrwałej do długotrwałej; jednak wydaje się, że nie przechowuje samej informacji, dodając tajemnicę do pytania, gdzie przechowywane są wspomnienia. Hipokamp otrzymuje dane wejściowe z różnych części kory mózgowej i wysyła dane wyjściowe do różnych obszarów mózgu. Hipokamp może być zaangażowany w zmianę połączeń neuronowych przez co najmniej trzy miesiące po początkowym przetwarzaniu informacji. Uważa się, że obszar ten jest ważny również dla pamięci przestrzennej i deklaratywnej (tj. opartej na faktach).

pamięć długotrwała

pamięć długotrwała jest utrzymywana przez stabilne i trwałe zmiany w połączeniach nerwowych rozsianych po całym mózgu. Procesy konsolidacji i przechowywania pamięci długoterminowych zostały szczególnie związane z kory przedczołowej, móżdżku, płat czołowy, i płat skroniowy przyśrodkowy. Jednak trwałe przechowywanie pamięci długotrwałych po konsolidacji i kodowaniu wydaje się zależeć od połączeń między neuronami, przy czym bardziej głęboko przetworzone wspomnienia mają silniejsze połączenia.