Bear-baiting
EuropeEdit
Wielka Brytaniaedit
div 1580
przynęta na niedźwiedzie była popularna od XII do XIX wieku. Od XVI wieku utrzymywano wiele niedźwiedzi do przynęt. W swojej najbardziej znanej formie areny do tego celu nazywane były niedźwiedzimi ogrodami, składającymi się z okrągłego wysokiego ogrodzonego terenu, „dołu” i podniesionych siedzeń dla widzów. Słup byłby ustawiony w ziemi w kierunku krawędzi dołu, a niedźwiedź przykuty do niego, albo za nogę, albo za szyję. Kilka dobrze wyszkolonych psów bojowych lub przynęt, Zwykle starych buldogów angielskich, było następnie ustawianych na nim, zastępowanych, gdy się zmęczyły, zostały ranne lub zabite. W niektórych przypadkach niedźwiedź był wypuszczany na wolność, pozwalając mu ścigać zwierzęta lub ludzi. Przez długi czas głównym ogrodem niedźwiedzi w Londynie był Ogród Paryski, odcinek brzegu leżący na zachód od Clink, w Southwark.
Henryk VIII był wachlarzem i miał w swoim pałacu w Whitehall zbudowaną jamę niedźwiedzi. Elżbieta i również lubiła rozrywkę; regularnie pojawiała się w jej koncertach. Kiedy podjęto próbę zakazu przynęt niedźwiedzi w niedziele, obaliła Parlament. List Roberta Lanehama opisuje spektakl przedstawiony przez Roberta Dudleya, hrabiego Leicester na Zamku Kenilworth w 1575 roku:
czwartek, czternastego lipca i szóstego dnia Jej Królewskiej Mości, Wielki rodzaj bandogów był wtedy związany na dworze zewnętrznym, a trzynaście niedźwiedzi na wewnętrznym . . .
cóż, niedźwiedzie zostały wyprowadzone na dwór, psy ustawione do nich, aby argumentować punkty nawet twarzą w twarz. Nauczyli się Rad również po obu stronach, co można uznać za częściowe, które są zachowane, ale po jednej stronie? Nie wiem. Bardzo zaciekły, zarówno jeden, jak i drugi, i gorliwy w kłótni. Gdyby pies w błaganiu wyrwał Niedźwiedzia za gardło, niedźwiedź z trawersem pazurowałby go ponownie za skalp, przyznał się i listę, ale nie mógł uniknąć tego, co było związane z barem, a jego rada powiedziała mu, że nie może być dla niego żadnej polityki w błaganiu.
dlatego, z fending& udowadniając, z wyrywanie i szarpanie, drapanie i gryzienie, przez zwykły ząb i gwóźdź po jednej stronie i po drugiej, taki koszt krwi i skóry był między nimi, jak miesiąc Lizanie (myślę) nie wyzdrowieje ,a jednak pozostają tak daleko, jak kiedykolwiek były.
To był bardzo przyjemny sport tych bestii, aby zobaczyć niedźwiedzia z jego różowymi oczami wypatrującymi po zbliżeniu się wrogów, zwinność i oczekiwanie psa, aby wykorzystać jego przewagę, oraz siłę i doświadczenie niedźwiedzia ponownie, aby uniknąć ataków. Gdyby został ugryziony w jednym miejscu, jak szczypałby się w innym, aby się uwolnić, że jeśli został zabrany raz, to jaką zmianą, gryząc, drapiąc, rycząc, rzucając i upadając, będzie pracował, aby się od nich uwolnić. A kiedy był na wolności, potrząsanie uszami dwa lub trzy razy krwią i narzekaniem na jego fizjonomię, było sprawą wielkiej ulgi.
przynęty, zwłaszcza byki. Bull-baiting był konkursem, który był podobny do Bear baiting, w którym byk był przykuty do kołka przez jedną tylną nogę lub przez szyję i zaniepokojony przez psy. Biczowanie oślepionego niedźwiedzia było kolejną odmianą przynęty na niedźwiedzie. Również, przy jednej ciekawej okazji, kucyk z małpą przywiązaną do pleców był przynęty; widz opisał, że”… z krzykiem małpy, oglądanie klątwy zwisającej z uszu i szyi kucyka, jest bardzo śmieszne”.
próby zakończenia rozrywki zostały po raz pierwszy podjęte w Królestwie Anglii przez purytanów, z niewielkim skutkiem. Śmierć kilku widzów, gdy 12 stycznia 1583 r.w paryskich ogrodach zawaliła się Trybuna, była postrzegana przez wczesnych purytanów jako znak gniewu Bożego, choć nie głównie z powodu okrucieństwa, ale dlatego, że przynęta na niedźwiedzie miała miejsce w niedzielę. Jeden z niedźwiedzi o imieniu Sackerson został napisany w komedii szekspirowskiej „Wesołe żony Windsoru”.
przynęta została zakazana przez purytanów podczas wojen Trzech Królestw i powstałej w wyniku nich Wspólnoty Anglii, Szkocji i Irlandii, które zakończyły się w 1660 roku. Pod koniec XVII wieku „sumienie uprawianych ludzi zdaje się być poruszone”. Do XVIII wieku przynęty na niedźwiedzie w dużej mierze wymarły w Wielkiej Brytanii, a koszty importu niedźwiedzi do sportów krwawych były zbyt wysokie. Dopiero w 1835 roku przynęta została zakazana przez Parlament Wielkiej Brytanii w ustawie Cruelty to Animals Act 1835, wprowadzonej jako ustawa przez członka Parlamentu South Durham, Josepha Pease ’ a, który był Kwakrem i członkiem Komitetu Towarzystwa Zapobiegania Okrucieństwu wobec zwierząt. W tym czasie „kamień byka” Leslie, Fife został po raz pierwszy odnotowany w New Statistical Account of Scotland jako przedmiot, który już odpadł z użycia. Jest to duży kamień, do którego przywiązywano byki i czasami niedźwiedzie przed przynętą. Ustawa, która również zakazała (ale nie wyeliminowała) walk psów i walk kogutów, została wkrótce rozszerzona na całe imperium.
Szwecjaedit
w XVIII wieku król Szwecji Fryderyk I otrzymał od ludu Barbary „bardzo dużego lwa”, który następnie zabił niedźwiedzia po tym, jak król sprowadził ich do walki.
AsiaEdit
IndiaEdit
w Indiach pod koniec XIX wieku Gaekwad Sayajirao III z Barody zorganizował walkę między lwem berberyjskim a tygrysem bengalskim, aby ustalić, czy lew czy tygrys powinien być nazywany „Królem rodziny kotów”.”Zwycięzca musiał zmierzyć się z niedźwiedziem Sierran Grizzly ważącym ponad 1500,0 funtów (680,4 kg), po tym, jak Gaekwad powiedział, że kot nie jest „Królem Carnivorae.”
PakistanEdit
Bear baiting występuje w prowincjach Pendżab i Sindh w Pakistanie od 2004 roku. Imprezy organizowane są głównie przez lokalnych gangsterów, którzy są właścicielami walczących psów.
podczas imprezy niedźwiedź zostanie przywiązany do liny o długości 2,0–5,0 m (6,6–16,4 stopy) w środku areny, aby zapobiec ucieczce. Zęby psów niedźwiedzi są często usuwane, a ich pazury mogą być składane w dół, co daje im mniejszą przewagę nad psami. Każda walka trwa około trzech minut. Jeśli psy ciągną Niedźwiedzia na ziemię, mówi się, że wygrywają walkę. Niedźwiedzie zwykle muszą przejść kilka walk podczas każdego dnia imprezy.
niedźwiedzie są nielegalnie pozyskiwane przez kłusownictwo. Azjatyckie niedźwiedzie Czarne i niedźwiedzie brunatne są znane z kłusownictwa w Pakistanie i używane do przynęt niedźwiedzi. Czarne niedźwiedzie azjatyckie są wymienione jako zagrożone na Czerwonej Liście zwierząt zagrożonych Światowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN). Schwytanie niedźwiadków jest zabronione w trzech prowincjach Pakistanu przez: North West Frontier Province Conservation and Management Act (1975); Punjab Wildlife Protection, Preservation, Conservation and Management Act (1974); and the Sindh Wildlife Protection Ordinance (1972).
przynęta na niedźwiedzie została zakazana w Pakistanie na mocy ustawy o zapobieganiu okrucieństwu wobec zwierząt (1890). Pakistańskie władze ds. dzikiej przyrody współpracują z grupami ds. dobrostanu zwierząt, aby wyeliminować te wydarzenia, z pewnym sukcesem. Centrum Badawcze Bioresource, pakistańska Grupa dzikiej przyrody pracująca nad zakończeniem przynęt, używa islamskich nauk, aby zachęcić meczety na obszarach, w których występuje przynęta, aby dodać wiadomość przeciw okrucieństwu do piątkowego Khuṭbah (Arab. W zależności od kontekstu, chociaż Koran nie zabrania bezpośrednio przynęt zwierząt, istnieją ograniczenia dotyczące sposobu traktowania ich przez ludzi i jest to zakazane w niektórych Hadisach.
Kund Park Sanctuary został otwarty w 2000 roku przez World Animal Protection, aby zapewnić dom dla niedźwiedzi skonfiskowanych przez władze ds. dzikiej przyrody i organizacje pozarządowe działające na rzecz zwalczania przynęt niedźwiedzi w Pakistanie. Jednak podczas powodzi Pakistanu w 2010 Park Kund został zniszczony i wszystkie z 23 niedźwiedzi zginęły. Ocalałych przeniesiono do nowo wybudowanego Sanktuarium w Balkasar Bear Sanctuary.
Ameryka Pólnocnaedit
jeszcze w 2010 roku w Karolinie Południowej praktykowane było nielegalne przynętanie niedźwiedzi. Wszystkie tego typu wystawy publiczne zostały zamknięte w 2013 roku.
w XIX wieku i podczas meksykańskich i wcześniejszych rządów kolonialnych w Kalifornii organizowano walki, w których występował podgatunek niedźwiedzia brunatnego. W przypadku wygranej niedźwiedzia, niedźwiedź użyłby swoich zębów, aby złapać byka między rogami, na nosie, co pozwoliłoby niedźwiedziowi poruszyć głową na tyle, aby skręcić kark, lub ugryźć część ciała byka, jak język, lub użyć łap, aby złapać lub zranić byka, jak ściskając jego szyję lub łapiąc jego język:
- według ludzi Cahuilla, którzy twierdzili, że są w stanie komunikować się z niedźwiedziami, jeden z ich ludzi wziął udział w walce na pueblo w Los Angeles. W pierwszej części Walki byk powalał niedźwiedzia, zanim mężczyzna szepnął niedźwiedziowi, że musi się bronić, bo inaczej zostanie zabity. Na tym niedźwiedź walczył i złamał bykowi kark.: 116
MexicoEdit
Storer i Trevis (1955) wymienili relację Alberta Evansa, który powiedział, że widział niezwykły incydent na Plaza de Toros w Veracruz w Meksyku w styczniu 1870 roku. Niedźwiedź zwany „Samson” wykopał dziurę tak dużą, że mógł trzymać słonia, przed użyciem dużych łap do przenoszenia i wrzucenia przeciwnej głowy byka do dziury, łapa-przesuń bok, aż jego oddech wydawał się być na wpół znokautowany z jego ciała, a następnie użyj jednej łapy, aby przytrzymać byka, a druga, aby pochować go żywcem.
Leave a Reply