wiadomo było w XVIII wieku, że powietrze zawiera co najmniej dwa gazy, z których jeden wspomaga spalanie i życie, a drugi nie. Azot został odkryty przez Daniela Rutherforda w 1772 roku, który nazwał go szkodliwym powietrzem, ale Scheele, Cavendish, Priestley i inni mniej więcej w tym samym czasie badali „spalone” lub „zdeflogistyzowane” powietrze, jak wtedy nazywano powietrze bez tlenu.

jakiś czas przed jesienią 1803 roku Anglik John Dalton był w stanie wyjaśnić wyniki niektórych swoich badań, zakładając, że materia składa się z atomów i że wszystkie próbki dowolnego związku składają się z tej samej kombinacji tych atomów. Dalton zauważył również, że w szeregu związków proporcje mas drugiego pierwiastka, które łączą się z daną masą pierwszego pierwiastka, można zredukować do małych liczb całkowitych (prawo wielokrotności proporcji). Był to kolejny dowód na istnienie atomów. Teoria atomów Daltona została opublikowana przez Thomasa Thomsona w trzecim wydaniu jego „System of Chemistry” w 1807 roku oraz w artykule o szczawianach strontu opublikowanym w „The Philosophical Transactions”. Dalton sam opublikował te idee w następnym roku w „New System of Chemical Philosophy”. Symbol używany przez Daltona dla azotu jest pokazany poniżej.