Tło odkrycia

wiek

gatunek ten żył od 3,2 do 2 milionów lat temu.

ważne odkrycia skamielin

w 1924 roku skamielina została uratowana z kamieniołomu wapienia w Taung w RPA i wysłana do Australijczyka Raymonda Darta, który był profesorem anatomii w pobliskim Johannesburgu. Słynna czaszka Taung Child miała mieszankę cech ludzkich i małpopodobnych. Dart uważał go za wczesnego przodka ludzi i w 1925 nadał swemu „człowieko-małpie” nową nazwę gatunkową, Australopithecus africanus.

Dart miał trudności z przekonaniem innych naukowców, że był to ludzki przodek, częściowo dlatego, że w tamtym czasie wielu wierzyło, że przodkowie ludzi mieli duże mózgi i małpopodobne szczęki, podczas gdy dziecko Taung miało przeciwny zestaw cech. Akceptacja pojawiła się dopiero pod koniec lat 40.po odkryciu przez Roberta Brooma większej liczby skamieniałości, w tym skamieniałości dorosłych. Od tego czasu w Afryce Południowej znaleziono setki skamieniałości Australopithecus africanus.

kluczowe wzory:

• Sts 14: częściowy szkielet odkryty w 1947 roku przez Roberta Brooma i Johna Robinsona w Sterkfontein w RPA. Kształt tej miednicy udowodnił, że Australopithecus africanus był w stanie chodzić wyprostowany na dwóch nogach. Kręgosłup ma sześć kręgów lędźwiowych w dolnej części pleców. Jest to raczej cecha podobna do człowieka niż do małpy, ponieważ współcześni ludzie czasami mają sześć, ale zwykle mają pięć kręgów lędźwiowych, podczas gdy współczesne małpy afrykańskie mają pięć lub mniej.
• MLD 2: dolna szczęka Nastolatka odkryta w Makapansgat, RPA
• Taung Child: częściowy endokast czaszki i mózgu odkryty w 1924 roku w Taung w RPA. Ta licząca 2,3 miliona lat czaszka małego dziecka jest „okazem typowym” lub oficjalnym przedstawicielem tego gatunku. Była to pierwsza skamieniałość ludzkiego przodka znaleziona w Afryce, a także pierwsza zaklasyfikowana do rodzaju Australopithecus. Wiemy, że ten osobnik był małym dzieckiem, ponieważ jego pierwsze zęby trzonowe były w trakcie wylewania się ze szczęki.
• Sts 71: 2,5 mln lat czaszy odkrytej w 1947 roku przez Roberta Brooma i Johna Robinsona w Sterkfontein w Republice Południowej Afryki. Solidne cechy tej czaszki wskazują, że był to dorosły samiec.
• „Pani Ples” lub Sts 5: ta 2,5-milionowa czaszka odkryta w 1947 roku przez Roberta Brooma i Johna Robinsona w Sterkfontein w RPA. Czaszka została nazwana „Pani Ples”, ponieważ pierwotnie uważano ją za dorosłą samicę z rodzaju Plesianthropus. Później zdecydowano, że czaszka była rzeczywiście osobnikiem Australopithecus africanus, a także toczy się dyskusja na temat tego, czy czaszka była żeńska, czy męska.

Malapa Hominins

skamieniałości dwóch osobników zostały odnalezione w 2008 roku i ogłoszone jako nowy gatunek Australopithecus sediba w 2010 roku. Więcej skamieniałości jest w trakcie wydobywania. Wielu innych paleontologów uważa skamieniałości „A. sediba” za chronogatunek A. africanus – co oznacza, że niewielkie różnice anatomiczne między nowymi skamieniałościami a A. africanus wynikają z zmian w czasie w obrębie gatunku, a nie z różnych gatunków. Ten widok sprawia, że skamieniałości są tylko interesującą gałęzią boczną naszego drzewa genealogicznego, ale wydłużają zakres czasu dla A. africanus o prawie pół miliona lat

kluczowymi okazami są okaz typowy Malapa Hominin 1 (MH1), który jest uważany za młodociany i reprezentowany jest przez częściową czaszkę (UW 88-50), częściową żuchwę (UW88-8) i elementy pozaczaszkowe, w tym prawy obojczyk (UW 88-1).; i Malapa Hominin 2 (MH2), prawdopodobna dorosła samica reprezentowana przez częściową dolną szczękę (UW 88-54), izolowane zęby dolnej szczęki (UW 88-54) i niektóre częściowe elementy pozaczaszkowe, w tym większość prawego ramienia, stawów skokowych i kolanowych oraz kawałki miednicy i łopatki. MH2 jest gatunkiem paratyp (okaz inny niż okaz typu, który jest używany do pierwotnego opisu grupy taksonomicznej).

Dystrybucja

wszystkie znane okazy zostały znalezione w różnych miejscach w Afryce Południowej

co oznacza nazwa

Australopithecus, czyli „Południowa małpa”. Nazwa pochodzi od „australo”, łacińskiego słowa oznaczającego „Południowy” i „pithecus”, greckiego słowa oznaczającego „małpa”. Nazwa została pierwotnie utworzona tylko dla tego gatunku znalezionego w południowej Afryce, ale kilka blisko spokrewnionych gatunków ma teraz tę samą nazwę rodzaju.

słowo africanus jest zlatynizowaną formą słowa „Afryka” i oznacza kontynent, na którym znaleziono ten gatunek.

relacje z innymi gatunkami

Australopithecus africanus był kiedyś uważany za bezpośredniego przodka współczesnego człowieka, ale nowe znaleziska podważyły tę pozycję. Wielu naukowców uważa obecnie, że gatunek ten stanowi boczną gałąź w naszym ewolucyjnym drzewie genealogicznym, ale nie ma zgody co do jego dokładnego pokrewieństwa z innymi gatunkami.

wiele skamieniałości znalezionych na terenach Południowej Afryki w latach 30.i 40. XX wieku nadano osobne nazwy, takie jak Australopithecus transvaalensis, Plesianthropus transvaalensis i Australopithecus prometheus. Obecnie uznaje się je za należące do tego samego gatunku, Australopithecus africanus.

skamieniałości Odkryte w Malapa w RPA W 2008 roku zostały ogłoszone jako nowy gatunek Australopithecus sediba w 2010 roku, ale wielu innych paleontologów uważa skamieniałości za chronogatunek A. africanus – co oznacza, że niewielkie różnice anatomiczne między nowymi skamieniałościami a A. africanus wynikają z zmian w czasie w obrębie gatunku, a nie z różnych gatunków. To wydłużyłoby zakres czasu dla A. africanus o prawie pół miliona lat.