Czytaj więcej na ten temat

: Amoebae i pseudopodia

amoebae również są niezwykle zróżnicowane. Amoebae są definiowane na podstawie rodzaju pseudopodia: te z cienkimi, lub filozy, pseudopodia,…

ameby są identyfikowane przez ich zdolność do tworzenia tymczasowych rozszerzeń cytoplazmatycznych zwanych pseudopodia lub fałszywymi stopami, za pomocą których poruszają się. Ten rodzaj ruchu, zwany ruchem ameboidalnym, jest uważany za najbardziej prymitywną formę poruszania się zwierząt.

ameby są szeroko stosowane w badaniach komórkowych do określania względnych funkcji i interakcji jądra i cytoplazmy. Każda ameba zawiera niewielką masę galaretowatej cytoplazmy, która jest różnicowana w cienką zewnętrzną błonę plazmatyczną, warstwę sztywnej, przezroczystej ektoplazmy w obrębie błony plazmatycznej i centralną ziarnistą endoplazmę. Endoplazma zawiera wakuole pokarmowe, ziarniste jądro i wyraźną wakuolę kurczliwą. Ameba nie ma jamy ustnej ani odbytu; jedzenie jest przyjmowane, a materiał wydalany w dowolnym punkcie na powierzchni komórki. Podczas karmienia, rozszerzenia cytoplazmy przepływają wokół cząstek pokarmu, otaczając je i tworząc wakuole, do których wydzielane są enzymy w celu trawienia cząstek. Tlen dyfunduje do komórki z otaczającej wody, a odpady metaboliczne dyfundują z ameby do otaczającej wody. Wakuola kurczliwa, która usuwa nadmiar wody z ameby, jest nieobecna u większości gatunków morskich i pasożytniczych. Rozmnażanie jest bezpłciowe (rozszczepienie binarne).

w niekorzystnych okresach środowiskowych wiele ameb przeżywa encystment: ameba staje się okrągła, traci większość wody i wydziela błonę torbieli, która służy jako pokrycie ochronne. Kiedy środowisko znów jest odpowiednie, koperta pęka i pojawia się ameba.