rysunek 1.8 porównuje aktualne (nominalne) ceny różnych generacji antybiotyków. Istnieje ogólna tendencja wzrostowa cen, z nowszymi antybiotykami, takimi jak oksazolidynony i chinolony, kosztującymi znacznie więcej niż penicyliny, sulfonamidy i inne starsze leki. Ponieważ większość antybiotyków, z wyjątkiem najnowszych, nie jest opatentowana, wyższy koszt stosunkowo nowszych leków prawdopodobnie odzwierciedla ogromne koszty regulacyjne wprowadzenia leku na rynek. Do tej pory przeprowadzono tylko jedną analizę kosztów oporności bakterii związanych z lekiem. Howard and Rask (2002) wziąć 1980 1998 dane na temat antybiotyków stosowanych w leczeniu zakażeń ucha z Krajowego ambulatoryjnego badania opieki medycznej oszacować wzrost kosztów leczenia antybiotykami przypisać wzrost odporności bakterii. Brak danych na temat oporności, wykorzystali trendy czasowe jako wskaźnik oporności, aby pokazać, że między 1997 i 1998, wzrost lekooporności szacuje się podnieść koszty leczenia infekcji ucha o około 20 procent ($216 milion). Takie podejście nie jest jednak idealne, ponieważ trendy czasowe mogą wychwytywać koszty niezwiązane z opornością, takie jak koszty antybiotyków o niższych profilach efektów ubocznych lub wygodniejszym dawkowaniu.