tr

dyskusja

chociaż depresja kliniczna może objawiać się hipersomnią, skarga naszego pacjenta na nocne epizody zadławienia uzasadniała dalszą ocenę polisomnograficzną, aby wykluczyć zaburzenia snu jako przyczynę. Oprócz łagodnego zaburzenia oddychania w czasie snu obserwowanego na polisomnogramie, znaczący wzrost odsetka snu REM na jego hipnogramie, określany jako odbicie REM, i 2 Sorempy obserwowane na MSLT były ważnymi ustaleniami przypadku. Każdy z nich zostanie rozwiązany po kolei.

u zdrowych dorosłych sen REM stanowi od 20% do 25% całkowitego czasu snu. Sen REM występuje co 90-120 minut snu nocnego i zwiększa czas trwania z każdym okresem REM. Nie może być 4 do 5 okresów snu REM na noc.1 u naszego pacjenta natomiast 58% całkowitego czasu snu stanowiło sen REM. Istnieje kilka przyczyn zwiększonego odsetka snu REM, jak przedstawiono w tabeli 3.1-8

raport pacjenta o wyłączeniu hipersomnii pojawił się nieproporcjonalnie do wyników całonocnej analizy PSG, dlatego zdecydowaliśmy się wykonać i zinterpretować MSLT, mimo że niektóre wytyczne MSLT nie zostały dokładnie spełnione.9,10 wytyczne MSLT sugerują minimalny 2-tygodniowy okres odstawienia od jakichkolwiek leków o skutkach ubocznych zakłócających sen, w tym alkoholu, leków przeciwdepresyjnych lub narkotyków;9,10 jednak po konsultacji z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej stwierdzono, że jego stan psychiczny nie pozwala na odstawienie leków przeciwdepresyjnych. Wytyczne MSLT sugerują rozpoczęcie pierwszej drzemki 1,5 do 3 godzin po zakończeniu poprzedniego badania nocnego i co najmniej 360 minut snu nocnego należy zarejestrować, aby uzyskać znaczące wyniki MSLT. Chociaż wytyczne AASM są rutynowo przestrzegane w naszym laboratorium snu, niezamierzone wczesne „światło włączone” spowodowało czas snu 357 minut, co uważamy, że nadal pozwoliło na znaczącą kliniczną interpretację danych w tym przypadku. Nasz pacjent miał średnie opóźnienie snu 14 min, które mieści się w normalnym zakresie pomimo jego skarg na nadmierną hipersomnolencję. Należy zauważyć, że średnie opóźnienie snu mogło być zniekształcone przez fakt, że pacjent nie był w stanie drzemki podczas nap V. nasz pacjent doświadczył również 2 Soremp podczas badania. Podczas gdy 2 lub więcej Soremp może wzbudzić pytanie o narkolepsję, ta diagnoza wymaga również średniego opóźnienia snu < 8 minut, którego nasz pacjent nie miał. SOREMPs może wystąpić również w innych sytuacjach klinicznych, jak przedstawiono w tabeli 4.1-8

przeprowadziliśmy dalsze pytania, aby wyjaśnić zaskakującą ilość snu REM i obecność SOREMPs w kontekście jego normalnego średniego opóźnienia snu. Chociaż nie zgłosił zmian w swoim reżimie leków do nas przed PSG lub MSLT, ujawnił w późniejszym terminie, że przerwał paroksetynę i trazodon 3 dni przed jego PSG z powodu działań niepożądanych, a następnie ponownie uruchomił te leki w nocy PSG z powodu rosnącego niepokoju związanego z pobytem w szpitalu. Ponadto narastający niepokój doprowadził również do tego, że pacjent przyjmował diazepam w dawce 5 mg w noc poprzedzającą PSG i 5 mg rano MSLT; zostało to wykryte na ekranie toksykologicznym moczu w dniu MSLT. Co ciekawe, nie było wzrostu liczby wrzecion sennych w nocnej PSG lub w MSLT, które były wcześniej związane z podawaniem diazepamu.11 po namyśle niepokój pacjenta mógł również przyczynić się do jego dłuższego średniego opóźnienia snu, ponieważ był zajęty opuszczeniem szpitala po południu i nie mógł zasnąć podczas ostatniej drzemki.

kluczowym wyjściem z tego przypadku jest to, że duża ilość snu REM widziana na PSG i SOREMPs widziana na MSLT może być spowodowana odstawieniem leków hamujących REM i nie musi wskazywać na narkolepsję.1-4, 8 u naszego pacjenta nagłe odstawienie paroksetyny i trazodonu najprawdopodobniej doprowadziło do tych dramatycznych wyników. Naszą diagnozę komplikują czynniki zakłócające depresję pacjenta, które mogą również zwiększyć sen REM, 1, 7-9 i łagodny bezdech senny pacjenta, który może prowadzić do SOREMPs na MSLT następnego dnia.1,4,5 jest jednak mało prawdopodobne, aby powaga odbicia REM została wyjaśniona przez same te kwestie. Biorąc pod uwagę wiele zmiennych zakłócających, podjęto decyzję o powtórzeniu PSG i MSLT pacjenta, gdy jego stan psychiczny był bardziej stabilny i leki mogły być bezpiecznie wycofane.

perły

1. w obliczu badania snu pokazującego odbicie REM, pacjenci powinni być pytani nie tylko o obecne leki i rekreacyjne zażywanie narkotyków, ale także o wszelkie zmiany wprowadzone do leku lub rutynowego snu w tygodniach poprzedzających badanie

2. rutynowe badania przesiewowe leków i poziomy leków mogą być pomocne w celu potwierdzenia, że wyniki MSLT nie są indukowane farmakologicznie.

3. OBECNOŚĆ 2 Soremów nie powinna być automatycznie utożsamiana z rozpoznaniem narkolepsji.

4. zjawisko odbicia REM powinno być częścią diagnostyki różnicowej, gdy wysoki procent snu REM jest widoczny w polisomnogramie, zwłaszcza w kontekście wysokiej efektywności snu.

Oświadczenie o ujawnieniu informacji

nie było to badanie wspierane przez branżę. Autorzy nie wskazali żadnych konfliktów interesów finansowych.