znaczenie Karola jako władcy jest niepodważalne: w 1348 roku wydał kartę konstytucyjną oficjalnie łączącą ziemie Korony Czeskiej w jeden podmiot polityczny, ziemie obejmujące Królestwo Czech i przyległe Morawy, Śląsk i Siletię. Rolę królestwa czeskiego w Świętym Cesarstwie Rzymskim określił także w swojej słynnej Złotej Bulli z 1355 roku, w której artykuły obowiązywały do końca cesarstwa w 1806 roku.

odporność Karola IV jako władcy nie jest zaskakująca: za jego czasów był intelektualnym tour-de-force: monarcha mówił płynnie pięcioma językami w czasie, gdy większość władców nie była w stanie czytać i pisać. Był także człowiekiem głęboko religijnym i miłośnikiem architektury i sztuki. Decydując się na pobyt w Pradze Karol IV zapewnił miastu przyszłą urodę i sławę: Praga szybko stała się najważniejszym miastem w Cesarstwie, korzystając z prowizji władcy, które określają ją do dziś: powstanie Nowego Miasta Pragi, które Karol sam zaprojektował, Budowa licznych budowli gotyckich, założenie pierwszego uniwersytetu w Europie Środkowej i odbudowa Pałacu Królewskiego. Wreszcie nie można zapomnieć o budowie Kamiennego Mostu na Wełtawie-zabytku znanego dziś po prostu jako Most Karola, który tak niedawno przetrwał niszczycielskie sierpniowe powodzie. Most przetrwał, i to dzięki niemu i innym zabytkom architektonicznym w Pradze i w całym kraju pamięć Karola IV pozostaje najbardziej żywa do dziś, codzienna pamiątka i hołd wielkiemu władcy koronowanemu tak wiele wieków temu.