po Środkowym Zachodzie dzieciństwa, udał się do Kalifornii wagon train jako nastolatek.

Wyatt Berry Stapp Earp urodził się w Monmouth w stanie Illinois 19 marca 1848 roku i został nazwany na cześć dowódcy swojego ojca w wojnie meksykańsko-amerykańskiej. Ojciec Earpa miał wiele zawodów, w tym farmera, sędziego pokoju i przemytnika alkoholu, a Wyatt spędził dzieciństwo zarówno w Illinois, jak i Iowa. Po wybuchu amerykańskiej Wojny Secesyjnej w 1861 roku Earp uciekł z rodzinnej farmy i próbował wstąpić do armii Unii, jednak ojciec odnalazł go i sprowadził do domu. W 1864 roku Earpowie opuścili Iowa i wyruszyli na zachód pociągiem wagonowym. Po drodze podróżnicy musieli zmagać się z indiańskimi nalotami, a Wyatt podobno był świadkiem jego pierwszej strzelaniny. Pod koniec 1864 roku Earpowie dotarli do San Bernardino w Kalifornii, gdzie Wyatt pracował na nowej farmie ojca, a następnie przewoził towary i pracował w obozach kolejowych.

był stróżem prawa w „nikczemnym małym mieście na Zachodzie.”

w 1870 Earp dostał swoją pierwszą pracę w organach ścigania, jako Konstabl Miejski w Lamar w stanie Missouri, gdzie przeniosła się jego rodzina. Odszedł z pracy w 1871, został oskarżony o nadużycie funduszy publicznych. W tym samym roku został aresztowany za kradzież koni na terytorium Indii (dzisiejsza Oklahoma), choć jego sprawa nigdy nie trafiła do sądu. W 1872 roku Earp mieszkał w Peoria w stanie Illinois, pracując jako egzekutor w burdelu. W 1874 roku przeprowadził się do Wichita w stanie Kansas. Wichita była ośrodkiem transportu bydła i w 1875 Earp został tam zatrudniony jako policjant. Odszedł w następnym roku, po poważnym pobiciu innego człowieka podczas walki na pięści, i został zastępcą szeryfa w Dodge City, Kansas, dynamicznie rozwijającym się centrum handlu bydłem; zostało nazwane ” nikczemnym małym miastem na Zachodzie.”Przez następne kilka lat Earp pracował jako stróż prawa W Dodge podczas sezonu handlu bydłem, a resztę roku spędził jako profesjonalny hazardzista w Teksasie i Nowym Meksyku.

Earp poznał Doca Holliday ’ a na torze hazardowym.

Earp poznał Johna Henry ’ ego „Doca” Holliday ’ a w Teksasie w 1878 roku. Holliday, pochodzący z Georgii urodzony w 1851 roku, studiował stomatologię w Filadelfii. W 1872 zdiagnozowano u niego gruźlicę i lekarze zalecili mu przejście w suchszy klimat. W 1873 roku wyjechał do Dallas i nawiązał współpracę z innym dentystą; jednak wkrótce Holliday zwrócił swoją uwagę od naprawiania zębów na picie i hazard. Earp i Holliday zaprzyjaźnili się w Texas gambling circuit pod koniec 1870 roku, a Doc wziął udział w strzelaninie w OK Corral w 1881 roku. Sześć lat później Holliday zmarł na gruźlicę w wieku 36 lat w Glenwood Springs w stanie Kolorado.

został aresztowany za morderstwo po strzelaninie w OK Corral.

Earp przybył do górniczego miasta Tombstone w Arizonie w 1879 roku i ostatecznie znalazł okresową pracę jako urzędnik prawniczy. Słynna strzelanina miała miejsce po południu 26 października 1881 roku, w dużo za OK Corral, kiedy Earp i jego bracia Morgan i Virgil, wraz z Docem Holliday, skonfrontowali się z złodziejami bydła braćmi Billym i Ike Clantonami oraz Frankiem i Tomem McLaury. Virgil Earp rozkazał kowbojom oddać broń, ale zamiast tego padły strzały, choć nie wiadomo, kto pierwszy pociągnął za spust. Strzelanina, która miała trwać mniej niż minutę, spowodowała śmierć trzech osób: Franka i Toma McLaury 'ego oraz Billy’ ego Clantona.

później Earps i Holliday zostali aresztowani za morderstwo. Pod koniec listopada 1881 zostali uniewinnieni w sądzie. Miesiąc później napastnicy próbowali zamordować Virgila Earpa przed salonem nagrobnym; przeżył, ale odniósł poważne obrażenia jednej ręki. Wyatt, który został mianowany zastępcą szeryfa, zorganizował pościg za rodziną Clantonów. Ike Clanton i inny brat poddali się stróżom prawa i zarzuty przeciwko nim w związku ze strzelaniną Virgila zostały oddalone. W marcu 1882 roku bandyci zabili Morgana Earpa, gdy ten był z Wyattem w sali bilardowej Tombstone. Żądając zemsty, Wyatt i jego oddział zamordowali kilku kowbojów. Zabójstwa nadszarpnęły reputację Wyatta w Tombstone i wkrótce uciekł.

Earp sędziował kontrowersyjny pojedynek bokserski.

po opuszczeniu Tombstone w 1882 roku Earp przeniósł się na zachód, ukrywając się i utrzymując się z hazardu. Pod koniec lat 80. mieszkał w San Diego ze swoją towarzyszką, Josephine Marcus, urodzoną w Nowym Jorku aktorką, którą poznał w Tombstone. W Kalifornii Earp szkolił koni wyścigowych oraz organizował i promował prizefights. 2 grudnia 1896 sędziował pojedynek bokserski pomiędzy Bobem Fitzsimmonsem i Tomem Sharkeyem, przed publicznością około 10 000 widzów w San Francisco. W ósmej rundzie Fitzsimmons, który zdominował walkę, okazał się zwycięski po uderzeniu Sharkeya i powaleniu go na ziemię; jednak w kontrowersyjnym ruchu Earp uznał, że uderzenie jest nielegalne i zdyskwalifikował Fitzsimmonsa. Wśród fanów boksu szybko rozeszła się wieść, że mecz został ustalony, a Fitzsimmons pozwał Sharkeya do sądu; sprawa została oddalona. Earp utrzymywał swoją niewinność, ale skandal pozostawił bliznę na jego reputacji.

Earp był ostatnim żyjącym uczestnikiem strzelaniny OK Corral.

Earp zmarł w swoim domu w Los Angeles, prawdopodobnie na przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego, 13 stycznia 1929 roku, w wieku 80 lat. Jego długoletnia towarzyszka Josephine (nazywała się Josephine Earp, chociaż nie ma wzmianki, że kiedykolwiek byli małżeństwem) pochowała jego skremowane szczątki na cmentarzu w Colma w Kalifornii. Earp, który nie miał dzieci, był ostatnim żyjącym uczestnikiem strzelaniny OK Corral. W późniejszych latach konsultował się z hollywoodzkimi westernami i poznał różnych aktorów i reżyserów. W jego pogrzebie wzięli udział m.in. gwiazda westernu Tom Mix, który pełnił funkcję pallbearera.
po jego śmierci Earp został sportretowany przez Hollywood jako bohaterski stróż prawa, częściowo dzięki bestsellerowej, ale znacznie upiększonej biografii Stuarta Lake ’ a z 1931 roku „Wyatt Earp: Frontier Marshall”. Książka pomogła stworzyć filmy i seriale o Earp, z aktorami od Henry ’ ego Fondy do Jamesa Garnera do Kevina Costnera w roli głównej.