Historia tutaj pochodzi z Empty Without you, pod redakcją Rogera Streitmattera; Eleanor Roosevelt, niechętna Pierwsza Dama, Lorena Hickok; i Ken Burns’ The Roosevelts.

Gdzie byłeś, kiedy po raz pierwszy dowiedziałeś się o queerowości Pierwszej Damy Eleanor Roosevelt? Może po raz pierwszy usłyszałaś, jak Profesor od studiów kobiecych wspomina o tym zręcznie, jakby to była najzwyklejsza wiedza, tak jak ja. Może nauczyłeś się tego tutaj na Autostraddle. Może miałeś Super niesamowitego nauczyciela historii w liceum, który zerwał z ograniczeniami edukacji usankcjonowanej przez państwo i przyznał, że nie wszyscy wpływowi historycy w USA byli heteroseksualni. Jeśli tak, to jestem zazdrosny. Chodziłem do publicznego liceum w Południowej Wirginii i mimo że była to szkoła artystyczna z kilkoma nauczycielami otwarcie gejowskimi, historia queer z pewnością nie pojawiła się na moich zajęciach z nauk społecznych.

ale dzięki intensywnemu Googlowaniu po tym, jak Profesor moich studiów kobiecych rozwalił mój umysł, uczyłam się samoukiem w życiu osobistym Eleanor Roosevelt: jej jedynie polityczne małżeństwo z prezydentem Franklinem Delano Rooseveltem (bardzo Mellie i Fitz), jej krąg bliskich przyjaciół, którzy byli lesbijkami, i co najważniejsze, Lorena Hickok. Znana jako” Hick ” dla wszystkich swoich przyjaciół, w tym Pierwszej Damy, Lorena była pierwszą kobietą, która umieściła swój tekst na pierwszej stronie New York Timesa. Była twardą i mądrą dziennikarką, piszącą o sporcie i wiadomościach oraz opisującą niektóre z najważniejszych wydarzeń politycznych w kraju dla Associated Press pod koniec lat 20. i na początku lat 30. XX wieku. do 1932 roku była najbardziej udaną reporterką w kraju. Spotykała się również z kobietami.

Hick zajmowała się kandydaturą FDR na gubernatora Nowego Jorku, ale celowo unikała podejmowania zadań skupionych na Eleanor. Reporter nie chciał ograniczać się do ukrywania życia żon polityków. Wiedziała, że historia o żonie kandydata Demokratów na gubernatora Nowego Jorku nigdy nie trafi na pierwszą stronę. Podczas gdy kontynuowała opisywanie kampanii FDR i jego kadencji jako gubernatora, celowo unikała opowieści o Eleanor.

w 1932 roku wszystko się zmieniło. Eleanor stała się jednym z najlepszych doradców politycznych swojego męża. Była kimś więcej niż żoną polityka, a Hick to widział. Zasugerowała swoim redaktorom, aby reporter został po raz pierwszy przydzielony do żony kandydata na prezydenta. To zadanie trafiło do Kay Beebe, innej reporterki z AP. W tym samym roku Hickok usiadła na swoim pierwszym oficjalnym wywiadzie z Eleanor i zapaliła się iskra. Zwykle perfekcyjnie profesjonalna reporterka, Hickok otrzymała od swojego redaktora uprzedzającą notatkę: „nie zbliżaj się zbytnio do swoich źródeł.”

ale Hickowi nie ujdzie na sucho przestrzeganie tej zasady, jeśli źródło ma z tym coś wspólnego. Eleanor coraz częściej wybierała Hickoka z tłumów reporterów, faworyzując odpowiadanie na jej pytania nad innymi. Poprosiła Lorenę, aby pojechała z nią prywatnym samochodem, w końcu poprosiła ją o Śniadanie jeden na jeden w jej pokoju hotelowym. Po tym jak FDR wygrała wybory, Eleanor i Hick mieszkali w Nowym Jorku i spędzali większość czasu razem, uczęszczając na koncerty i przedstawienia oraz rozmawiając o polityce podczas nocnych kolacji. Czasami Hick robiła steki dla nich dwóch w swoim jednopokojowym mieszkaniu w śródmieściu. Ich bliska przyjaźń szybko osiągnęła status gal pal.

w 1978 roku Biblioteka Franklina D. Roosevelta odkryła 18 skrzynek listów wymienianych między Eleanor i Hickiem. W ciągu 30 lat, w których się znali, dwie kobiety napisały do siebie prawie 4000 listów. Po moim kursie z queerowości Eleanor Roosevelt w college ’ u, wiedziałem dużo o Hicku, ale nie zdawałem sobie wtedy sprawy, że tak wiele ich listów zostało zachowanych lub że ich treść będzie tak wyraźna i definitywna dla ich związku. Dopiero później, jesienią 2014 roku, kiedy siedziałem w moim łóżku w Los Angeles, oglądając wszystkie 14 godzin „The Roosevelts for work” Kena Burnsa, po raz pierwszy usłyszałem kompletny fragment jednego z listów, które Eleanor napisała do Loreny. To była niewielka część dokumentu, ale to dało mi pośpiech. Słowa Eleanor do Loreny były jasne, namiętne, niespokojne.

w tym roku kupiłam Empty Without you, kolekcję ponad 300 listów wymienianych między Eleanor i Loreną — głównie w latach ostrego dyżuru jako pierwsza dama — z adnotacjami redaktora Rodgera Streitmattera. Po raz kolejny rozwaliło mi umysł. Słowa Eleanor do Loreny były nie tylko jasne, namiętne, niesubtelne. Były trzewne. Były seksowne. Były … dziwnie powiązane? Listy nie czytają jak jakiś podtekstowy lesbijski romans ukryty pod warstwami insynuacji i eufemizmu. Czytają jak współczesny romans. Czytają jak SMS-y, które wymienialiśmy z moją dziewczyną, kiedy byliśmy na odległość w pierwszych miesiącach naszego związku.

a wraz z tym przedstawiam wam jedne z najbardziej gejowskich i najbardziej romantycznych fragmentów listów bez Ciebie. (Niektóre z najbardziej jednoznacznych listów, które wymienili Hick i Eleanor, przepadły na zawsze, ponieważ Hick wyciągnął Elizę Schuyler i spalił je.)

Eleanor do Loreny, 5 marca 1933

„Hick my dearest, I cannot go to bed to-night without a word to you. Czułem się trochę tak, jakby część mnie wyjeżdżała na noc, wyrosłeś tak bardzo, aby być częścią mojego życia, że jest puste Bez ciebie, mimo że jestem zajęty każdą minutą.”

większość wczesnych listów Eleanor do Hicka jako Pierwszej Damy miała ten sam format. Zaczęli od osobistych słów do wieśniaczki, a następnie bardzo szczegółowego opisu wszystkiego, co zrobiła tego dnia, kończąc bardziej osobistymi słowami do wieśniaczki, Zwykle o tym, jak podekscytowana była Pierwsza Dama, aby zobaczyć ją następnego dnia. Skrupulatne podsumowanie dnia Eleanor sugeruje, jak bardzo była zdesperowana, aby dać Hickowi znać, co robi przez cały czas. Mogę sobie tylko wyobrazić, jak wyglądałby Snapchat Eleanor i Hicka, gdyby żyli dzisiaj.

Eleanor do Loreny, 6 marca 1933

jak dobrze było usłyszeć Twój głos, było tak mało, aby spróbować & powiedzieć, co to znaczy, Jimmy był blisko & nie mogłem powiedzieć 'je t’ aime et je t 'adore’, jak chciałem to zrobić, ale zawsze pamiętaj, że mówię to & że idę spać myśląc o Tobie & „

nasze małe powiedzenie. NASZE MAŁE POWIEDZENIE. Dla tych z Was, którzy nie czytają francuskiego, ich małe powiedzenie oznacza ” kocham cię i uwielbiam cię.”Eleanor często rozmawiała z Hickiem przez telefon i często nawiązywała do tych rozmów telefonicznych w swoich listach. Najwyraźniej, podczas tego konkretnego telefonu, nie czuła się komfortowo wyrażając swoje uczucia, ponieważ Jimmy — jej syn, James-był w pobliżu. Ale powtórzyła to jak zaklęcie, gdy szła spać.

Eleanor do Loreny, 7 marca 1933

„Hick kochanie, cały dzień myślałem o Tobie & kolejne urodziny będę z Tobą, & jeszcze do nocy zabrzmiałeś tak daleko & Chcę cię objąć, chcę cię mocno przytulić. Twój pierścionek jest bardzo wygodny, patrzę na niego & myślę, że mnie kocha, bo inaczej bym go nie nosiła!”

Obie kobiety były osobno, a Eleanor najwyraźniej przeżyła ciężki okres. Brzmi trochę niepewnie, mówiąc o tym, jak Hick brzmiał odlegle przez telefon. Często w swoich listach Eleanor komentowała, gdyby tego dnia nie otrzymała listu od Loreny. Rozumiem. Denerwuję się, gdy ktoś nie odpisuje mi od razu, zwłaszcza jeśli jestem romantycznie związany z tą osobą. Wyobrażasz sobie stawkę tego niepokoju w czasach poczty ślimakowej?! Pisze też o pierścionku, który dał jej Hick. pierścionek, który przypomina jej miłość Hicka do niej, gdy na niego patrzy. Jako bonus, ten sam list mówi również: „co powinniśmy przeczytać Hick? Ty wybierasz pierwszy.”Tutaj Eleanor nawiązuje do tego, jak ona i Hick planowali czytać książki jednocześnie, a następnie je omawiać. MIELI DWUOSOBOWY KLUB KSIĄŻKI. Eleanor pozwala nawet Hickowi wybrać pierwszą książkę, ponieważ jest dobrą i hojną dziewczyną.

Eleanor do Loreny, 9 marca 1933

„moje zdjęcia są prawie wszystkie& mam cię w moim salonie, gdzie mogę patrzeć na ciebie przez większość moich godzin czuwania! Nie mogę cię pocałować więc całuję Twoje zdjęcie na dobranoc & Dzień dobry!”

właśnie wyobrażam sobie Eleanor Roosevelt całującą się z dosłownym zdjęciem.

Eleanor do Loreny, 10 marca 1933

„pamiętaj zawsze jedno, nikt nie jest dla mnie tym, kim jesteś. Wolę pisać w tej chwili niż cokolwiek innego & jednak kocham wielu innych ludzi & niektórzy często mogą zrobić dla mnie rzeczy lepiej niż ty, ale nigdy nie lubiłem być z nikim tak, jak lubię być z Tobą.”

To jest właściwie fragment ich korespondencji, który jest zawarty w Rooseveltach, fragment, który zapoczątkował moją obsesję na punkcie tych listów.

Eleanor to Lorena, March 11, 1933

„Tęsknię za tobą bardzo kochana. Najładniejszą porą dnia jest, kiedy do ciebie piszę. Masz bardziej burzliwy czas niż ja, ale myślę, że tak bardzo za tobą tęsknię. Nie mogłam znieść myśli, że płaczesz do snu. Oh! jak chciałem objąć cię ramionami w rzeczywistości, a nie w duchu. Poszedłem & pocałował swoje zdjęcie zamiast & łzy były w moich oczach. Proszę, zachowaj większość swojego serca w Waszyngtonie tak długo, jak ja tu jestem, bo większość mojego jest z Tobą!”

w listach Hickoka i niektórych Eleanor wyraźnie widać, że Lorena zmagała się z niepokojem i zmiennymi wahaniami nastroju. Tutaj Ostry dyżur sugeruje, że jej miłość przeżywa burzliwe chwile podczas ich długich okresów rozłąki. Znowu tam byłem, dziewczyno.

Eleanor do Loreny, 17 listopada 1933

„

Późną jesienią ich listy pękały z tęsknoty za ich spotkaniem. To jeden z momentów, kiedy żądza Eleanor trafia na kartkę.

Eleanor do Loreny, 27 listopada 1933

„kochana,& więc myślisz, że o nas plotkują. Muszą przynajmniej myśleć, że dobrze stoimy w separacji! Zawsze jestem o wiele bardziej optymistyczny niż ty. Pewnie dlatego, że tak mało mnie obchodzi, co mówią „oni”!”

Hick najwyraźniej wyraził obawy o ludzi szeptających o bardzo bliskim związku między nią a pierwszą damą, ale Eleanor najwyraźniej nie dała żadnych rżnięć.

Eleanor do Loreny, 29.11.1933

„chciałbym, żebyś spędziła tu Święto Dziękczynienia, na pewno byłoby to święto Dziękczynienia, prawda?”

Eleanor to Lorena, December 3, 1933

” Kochanie, czuję się bardzo szczęśliwa, ponieważ każdy dzień zbliża cię do siebie. Kocham cię głęboko & czule & och! Chcę, żebyś miała szczęśliwe życie. Żeby mieć pewność, że jestem na tyle egoistyczna, że chcę, żeby było blisko mnie, ale inaczej nie bylibyśmy szczęśliwi, prawda?”

nigdy w życiu nie czytałem niczego bardziej gejowskiego.

Lorena do Eleanor, 5 grudnia 1933

„jeszcze tylko osiem dni. Za dwadzieścia cztery godziny będzie to tylko siedem-tylko tydzień! Próbowałem dziś przywrócić ci twarz, żeby pamiętać, jak wyglądasz. Zabawne, że nawet najdroższa twarz z czasem zniknie. Najwidoczniej pamiętam twoje oczy z dokuczliwym uśmiechem w nich, i uczucie tego miękkiego punktu tuż na północny wschód od kącika twoich ust na moich ustach. Zastanawiam się, co zrobimy, gdy się spotkamy—co powiemy. Jestem z nas dumny, a Ty? Myślę, że nieźle nam poszło.”

Hick jest całkiem obeznany z anatomią twarzy Eleanor… ponadto dosłownie pisze o całowaniu Eleanor w usta, więc każdy, kto wątpi w fizyczną naturę ich związku, jest głupcem. Pusty bez ciebie zawiera znacznie mniej listów od Loreny, ponieważ większość z nich została spalona. Szkoda, bo ma o wiele bardziej angażujący styl pisania, a także dlatego, że pisze bardziej wyraźnie o całowaniu ust. Z tego samego listu: „Dobranoc, moja droga. Chcę objąć cię ramionami i pocałować w kącik twoich ust. A za nieco ponad tydzień-będę!”

Eleanor to Lorena, December 9, 1933

” Hick najdroższy, nie mogę przestać się zastanawiać, czy moja notka ołówkowa dotrze do Ciebie, którą wysłałem wczoraj wieczorem! Nie ma listu od Ciebie dzisiaj, ale wczoraj miałem dwa, więc wyrażam tylko tęsknotę, a nie skargę!”

można śmiało powiedzieć, że Eleanor Roosevelt nie miała ochłody w pierwszych dniach swojego związku z Hickiem. Ale znowu współczuję jej. Brak paragonów odczytu, brak iMessage, brak środków stałej, nieprzerwanej komunikacji. Randki w 1933 roku brzmią ciężko jak cholera.

Eleanor do Loreny, 4 lutego 1934

„Hick kochanie, właśnie z Tobą rozmawiałem, kochanie, tak dobrze było usłyszeć Twój głos. Gdybym tylko mógł wziąć cię w ramiona. Moja droga, ja też często czuję się buntownicza& ale wiem, że mamy więcej radości, gdy jesteśmy do-gether niż gdybyśmy żyli osobno w tym samym mieście& może spotkać się tylko przez krótki czas& wtedy. Kiedyś być może los będzie łaskawy & zorganizujmy sobie życie bardziej według naszych upodobań na razie mamy szczęście, że mamy to, co mamy. Najdroższa, cieszymy się, że-gether & silne relacje muszą się głęboko zakorzenić. Hodujemy je teraz, częściowo dlatego, że jesteśmy rozdzieleni, liście & kwiaty przyjdą, jakoś jestem tego pewien.”

pomijając interpunkcję, jest to jeden z piękniejszych fragmentów, jakie Eleanor kiedykolwiek napisała do Loreny. Insynuuje, że ich związek został wzmocniony przez fakt, że był to długi dystans. Ponieważ Lorena i Eleanor spędziły tak długi czas osobno, kiedy byli razem, byli naprawdę i naprawdę razem. Wydzielili sobie czas. To nie tak, że gdyby mieszkali w tym samym mieście, byliby w stanie żyć razem, i tak, niedoskonałości ich sytuacji faktycznie się wypracowały. Mimo to Eleanor pragnęła więcej.

Eleanor do Loreny, 4 lutego 1934

„i dread the western trip & yet I’ ll be glad when Ellie can be with you, tho ’ I 'll dread that too just a little, but I know I’ ve got to fit in gradually to your past & ze swoimi znajomymi, żeby nie było między nami bliskich drzwi później & trochę tego zrobimy może tego lata. Czuję, że jesteś strasznie daleko & to sprawia, że jestem samotny, ale jeśli jesteś szczęśliwy, mogę znieść, że & też być szczęśliwy. Miłość jest dziwaczna, boli, ale w zamian daje o wiele więcej!”

” Ellie ” Eleanor odnosi się do Ellie Morse Dickinson, byłej Hicka. Hick poznał Ellie w 1918 roku. Ellie była o kilka lat starsza i pochodziła z zamożnej rodziny. Byla Wellesley drop out, który opuscil studia, aby pracowac w Minneapolis Tribune, gdzie spotkala Hicka, któremu Nadala raczej niefortunny pseudonim ” Hickey Doodles.”Mieszkali razem przez osiem lat w mieszkaniu z jedną sypialnią. W tym liście Eleanor jest wyjątkowo chłodna (lub przynajmniej udaje) o tym, że Lorena wkrótce wybiera się na wycieczkę na zachodnie wybrzeże, gdzie spędzi trochę czasu z Ellie. Ale przyznaje, że też się tego boi. Wiem, że używa tu słowa „queer” w bardziej archaicznej formie – by oznaczać dziwne. Ale proszę, zrób mi koszulkę z napisem „Miłość jest dziwna” w tej chwili.

Eleanor do Loreny, 12 lutego 1934

„Kocham Cię kochana głęboko& czule& to będzie radość być znowu-gether, już tylko tydzień. Nie mogę ci powiedzieć, jak cenna wydaje się każda minuta z Tobą zarówno z perspektywy czasu &w perspektywie. Patrzę na Ciebie długo, jak piszę-zdjęcie ma ekspresję, którą kocham, miękkie & trochę kapryśne, ale potem uwielbiam każde wyrażenie. Na zdrowie, kochanie. Świat miłości, Ostry dyżur.”

Eleanor zakończyła wiele swoich listów ” światem miłości.”Inne znaki, których użyła, to: „zawsze twój”, „z oddaniem”, „zawsze Twój”, „Moja droga, miłość do ciebie”, „świat miłości do ciebie & dobranoc & niech Bóg cię błogosławi 'światło mojego życia'” „błogosławię cię & trzymaj się dobrze & pamiętaj kocham cię”, „moje myśli są zawsze z Tobą” i „pocałunek dla Ciebie.”I znowu tu jest, pisząc o tym zdjęciu Hicka, które służy jako jej uziemienie, ale nie-całkiem-wystarczający stand-in Dla Loreny. Ale zakopałem lede … ten list zawiera również rzadki Post-script od Eleanor, który po prostu brzmi: „a Ty będziesz moją Walentynką?”

Eleanor do Loreny, 26 marca 1934

” Hick kochanie, wierzę, że coraz trudniej jest pozwolić ci odejść za każdym razem, ale to dlatego, że zbliżasz się. Wygląda na to, że należysz do mnie, ale nawet gdybyśmy żyli, musielibyśmy czasami się rozdzielić & właśnie teraz to, co robisz, ma taką wartość dla kraju, że nie powinniśmy narzekać, tylko to nie sprawia, że tęsknię za tobą mniej lub czuję się mniej samotny!”

chyba najbardziej uderzającą rzeczą w tych listach jest poziom szczerości emocjonalnej. Te listy pokazują Eleanor w jej najbardziej bezbronnej, jej najbardziej niedokończonej, jej najbardziej znajomej. Jest niezachwianie szczera. Te listy mają szczerość pamiętnika.

Eleanor do Loreny, 4 kwietnia 1934

„najdroższa, Tęsknię za tobą& wish You were Here I want to put my arms around you& feel yours around me. Więcej miłości niż mogę wyrazić w liście leci na falach myśli do ciebie.”

Eleanor do Loreny, 9 kwietnia 1934

„”

Eleanor do Loreny, 18.04.1934

„moja najdroższa, wszedłem wcześniej & potem przyszedłem o 8:30 na śniadanie & obejrzałem wszystkie nowe modele. Jeden narożny kredens, który chciałbym mieć na nasz obóz, domek lub dom, który to ma być? Zawsze myślałem o tym, jak w kraju, ale nie sądzę, że kiedykolwiek zdecydowaliśmy się na różnorodność mieszkania ani mebli. Prawdopodobnie nie będziemy się kłócić!”

tutaj Eleanor fantazjuje o życiu z Hickiem. Modelki, o których mówi, to meble z Val-Kill, fabryki, którą założyła wraz z koleżankami Caroline O’Day, a także Nancy Cook i Marion Dickerman, które przez dziesięciolecia były koleżankami.

Eleanor do Loreny, 12 lutego 1935

„niech świat będzie pełen słońca,
a nasze częste spotkania będą
godzinami radości& spokojny czas,
Zabierz nas nad wzburzone morza życia”

powyższy wiersz został napisany ręcznie przez Eleanor na odwrocie kartki walentynkowej dla hicka. Na kartce czarno-biały szczeniak trzymał serce z napisem „To My Valentine”. Ostatnia linijka wiersza wskazuje na trudny okres w związku Eleanor i Hick ’ a w 1935 roku, kiedy ich listy stały się rzadsze, a Hick wyraził zaniepokojenie Pierwszą Damą, poświęcając jej coraz mniej czasu. Jejku. Nie wszyscy byli # couplegoals cały czas.

Eleanor do Loreny, 14 stycznia 1936

„najdroższa, kochanie, byłaś niska & wiem, że w jakiś sposób cię zraniłem & przepraszam & żałuję, że nie miałem, ale mogę tylko powiedzieć, że naprawdę cię kocham.”

rzeczywiście, Pierwsza Dama i jej koleżanka rozrastały się. Nie jest jasne, co dokładnie skłoniło powyższe przeprosiny, ale Eleanor napisała list dzień po tym, jak ona i Hick jedli razem lunch w Nowym Jorku. Najwyraźniej to nie był najlepszy lunch.

Lorena do Eleanor, 27 grudnia 1940

„jeszcze raz dziękuję, kochana, za wszystkie słodkie rzeczy, o których myślisz i robisz. I kocham cię bardziej niż kogokolwiek innego na świecie oprócz Prinza, który, przy okazji, odkrył twój prezent dla niego na siedzeniu przy oknie w bibliotece w niedzielę.”

chociaż nadal się rozrastali—zwłaszcza w czasie ii Wojny Światowej, zmuszając Eleanor do spędzania więcej czasu na przywództwie i polityce, a mniej na życiu osobistym—Hick i Eleanor nadal pisali do siebie i wysyłali sobie prezenty świąteczne. Prinz, nawiasem mówiąc, jest psem Hicka, którego kochała jak dziecko. Eleanor kochała go na tyle, by kupić mu prezent. Gej!

Lorena do Eleanor, 8 października 1941

„miałem na myśli to, co powiedziałem w telegramie, który Ci dzisiaj wysłałem—z roku na rok jestem z ciebie dumny. Nie znam żadnej innej kobiety, która mogłaby nauczyć się robić tak wiele rzeczy po 50-tce i robić je tak dobrze jak ty, kochanie. Jesteś lepsza, niż myślisz, moja droga. Wszystkiego najlepszego, kochanie, i nadal jesteś osobą, którą kocham bardziej niż ktokolwiek inny na świecie.”

Jeśli Hick i Eleanor rzeczywiście zerwali w tym momencie, na pewno spełniają stereotyp lesbijek wiszących na swoich byłych. W 1942 roku Hick zaczął spotykać się z Marion Harron, sędzią amerykańskiego Sądu podatkowego o dziesięć lat młodszą od niej. Ich listy były kontynuowane, ale większość romansu zniknęła i naprawdę zaczęli brzmieć jak starzy przyjaciele.

Eleanor do Loreny, 9 sierpnia 1955

„Kochani, oczywiście zapomnicie o smutnych czasach na końcu& w końcu pomyślcie tylko o przyjemnych wspomnieniach. Takie jest życie, z końcami, o których trzeba zapomnieć.”

Hick zakończyła swój związek z Marion kilka miesięcy po śmierci FDR, ale jej związek z Eleanor nie powrócił do tego, co było. Trwające problemy zdrowotne hicka pogorszyły się, a ona zmagała się również finansowo. W czasie pisania tego listu, Hick żył jedynie na pieniądzach i ubraniach, które Eleanor jej przysłała. Eleanor w końcu przeniosła Hicka do swojego domku w Val-Kill. Podczas gdy są inne listy, które wymienili, prowadzące do śmierci Eleanor w 1962, wydaje się, że jest to właściwy fragment, który należy zakończyć. Nawet w obliczu mrocznych dla nich czasów, Eleanor pozostała jasna i pełna nadziei w sposobie, w jaki pisała o ich wspólnym życiu. Nigdy nie chcąc dzielić się swoją ukochaną Eleanor z amerykańską publicznością i prasą, Hick zdecydował się nie uczestniczyć w pogrzebie byłej pierwszej damy. Prywatnie pożegnała się z ich światem miłości.