Ścieżka światła przez pryzmat sześciokątny pod optymalnym kątem, co powoduje minimalne odchylenie.

Ścieżka Światła Od chmur do obserwatora.

mimo, że jest to jeden z najczęstszych typów halo, dokładny kształt i orientacja kryształków lodu odpowiedzialnych za halo 22° są tematem debaty. Sześciokątne, losowo zorientowane kolumny są zwykle przedstawiane jako najbardziej prawdopodobny kandydat, ale to Wyjaśnienie przedstawia problemy, takie jak fakt, że właściwości aerodynamiczne takich kryształów prowadzą do ich zorientowania poziomego, a nie losowo. Alternatywne wyjaśnienia obejmują udział klastrów kuloodpornych kolumn lodowych.

gdy światło przechodzi przez kąt wierzchołkowy 60° sześciokątnych pryzmatów lodowych, jest dwukrotnie odchylane, co powoduje kąty odchylenia w zakresie od 22° do 50°. Kąt minimalnego odchylenia wynosi prawie 22° (a dokładniej średnio 21,84°; 21.54° dla światła czerwonego i 22,37 ° dla światła niebieskiego). Ta zależna od długości fali zmienność załamania powoduje, że wewnętrzna krawędź okręgu jest czerwonawa, podczas gdy zewnętrzna krawędź jest niebieskawa.

wszystkie kryształy lodu w chmurach odchylają światło podobnie, ale tylko te z określonego pierścienia w temperaturze 22 stopni przyczyniają się do efektu dla obserwatora w określonej odległości. Ponieważ żadne światło nie jest załamywane pod kątem mniejszym niż 22°, niebo jest ciemniejsze wewnątrz halo.

kolejnym zjawiskiem powodującym powstanie pierścienia wokół Słońca lub księżyca—a więc czasem mylonym z halo 22°—jest korona. W przeciwieństwie do halo 22°, jest on wytwarzany przez kropelki wody zamiast kryształków lodu i jest znacznie mniejszy i bardziej kolorowy.

Halo 22-stopniowe nad Croton-On-Hudson, NY w grudniu 30.2020