interesujące i pouczające jest odzwierciedlenie tego, że nawet na początku obecnego wieku nie było niczym niezwykłym znaleźć praktyki religijne prymitywnych ludów opisane na stronach czasopism misyjnych jako „oddawanie czci Diabłom”, a termin ten nadal jest często przypisywany w popularnym języku rytuałom Voodoo na Haiti. Dzisiejszy misjonarz nie będzie odpowiedzialny za takie okrucieństwo; ale jego poprzednicy w stygmatyzacji tego, co było poza bladym, jako prowincji przeciwnika, podążali za precedensem wczesnego Kościoła. Dla pierwszych chrześcijan diabeł był bardzo realnym problemem. Nie tylko religia i filozofia Wschodu zaznajomiły się ze sprzeciwem wobec zasad dobra i zła; Kościół stale zmagał się z problemem cofania się, częściej niż nie angażując się w wypełnianie obowiązków obywatelskich. Co więcej, chrześcijanie byli bardziej surowi w swoim potępieniu, ponieważ sami w swoim stosunku do świata duchów nie byli daleko od pogan, mimo że czcili innych bogów.