Śmierć Marka Twaina
śmierć Marka Twaina
wiele świecących hołdów zostało zapłaconych Markowi Twainowi od jego śmierci przez mężczyzn i kobiety z wyróżnieniem, zarówno w Europie, jak i Ameryce. Jest źródłem satysfakcji wiedzieć, że w swojej dość smutnej starości, okresie osobistej żałoby i samotności, Mark Twain wiedział, że ma miłość, wdzięczność, podziw legionów czytelników, młodych i starych. Został wyróżniony przez Oxford i angielskie instytucje literackie i wykształcone; zdobył szerokie uznanie nie jako „zwykły humorysta”, ale jako jeden z najbardziej oryginalnych i utalentowanych ludzi letters of America.
humor Marka Twaina, bogaty i pyszny, był zawsze zasadniczo poważny. Był to humor głębokiego myśliciela, łagodnego, ale przenikliwego obserwatora, filozofa, który kochał ludzkość, widząc wszystkie jej słabości. Mark Twain był pikantny, zabawny, kapryśny, ekstrawagancki; ale nigdy nie był winny celowej szorstkości i jak zauważył prezydent Taft: „nigdy nie napisał linii, której ojciec nie mógł przeczytać córce.”I to pomimo tego, że pisał wiele o szorstkich ludziach, trudnych i prymitywnych warunkach, pionierskich, oswajaniu Natury i niższych elementów w człowieku. Był przewiewny, witalny, szczery, potoczny, ” Zachodni;”ale cywilizacja, idee i maniery, które wyrażał i wyrażał, były zasadniczo zdrowe. Genialność, miłość, bezinteresowność, świadome i inspirujące każdą wypowiedź.
Mark Twain pisał w kilku stylach i przyczynił się do powstania kilku form literatury. Jest najbardziej znany, być może, ze swoich najwcześniejszych prac, „Przygody Tomka Sawyera”, „Huckleberry Finn”, „Jumping Frog”, itp., a z pewnością jego badania nad przyrodą zatoki są cudownie ostre i zabawne. Napisał jednak znakomitą historię, biografię, krytykę, filozofię. „Czy Szekspir Nie Żyje?”najnowsza praca, poruszała kontrowersje związane z autorstwem sztuk przypisywanych „nieśmiertelnemu bardowi”, była żywa i sugestywna, jeśli nie Oryginalna lub naukowa. „Joanna d’ Arc ” i „Christian Science” były godnymi uwagi książkami swojego rodzaju. Nie było możliwe, aby Mark Twain nie był humorystyczny, pobudzający, niepowtarzalny, ale w swoich najbardziej żywiołowych i niepohamowanych chwilach zabawy nie był hałaśliwym błaznem.
sprawa moralności politycznej, wolności, równości człowieka, uczciwego rządu, demokracji miała w sobie zagorzałego i odważnego obrońcę. Interesował się ówczesnymi reformami społecznymi i przemysłowymi, wspierał teatry dziecięce, osiedla społeczne i podobną pracę społeczną. Był wrogiem snobizmu, uroczystego pedantyzmu, kantoru i korupcji w życiu publicznym i komercyjnym. Jego śmierć usunęła zbawienną, dobroczynną siłę, rzadką, jeśli nie wyjątkową osobowość.
Leave a Reply