Plot summary

het titelkarakter van de Stranger is Meursault, een Fransman die in Algiers woont (een pied-noir). De roman is beroemd om zijn eerste regels: “moeder stierf vandaag. Of misschien was het gisteren, Weet ik veel.”Ze vangen Meursault’ s anomie kort en briljant. Na deze inleiding volgt de lezer Meursault door het verhaal van de eerste persoon naar Marengo, waar hij Wake zit op de plaats van de dood van zijn moeder. Ondanks de uitingen van verdriet om hem heen tijdens de begrafenis van zijn moeder, vertoont Meursault geen uiterlijke tekenen van nood. Deze verwijderde natuur gaat door in alle relaties van Meursault, zowel Platonisch als romantisch.Raymond, een onsmakelijke vriend, wordt uiteindelijk gearresteerd voor het mishandelen van zijn minnares en vraagt Meursault om voor hem in te staan bij de politie. Meursault is het er zonder emotie mee eens. Raymond ontmoet al snel een groep mannen, waaronder de broer van zijn minnares. De broer, aangeduid als “de Arabier”, slaat Raymond met een mes nadat Raymond de man herhaaldelijk slaat. Meursault gebeurt op de woordenwisseling en schiet de broer dood, niet uit wraak, maar, zegt hij, vanwege de desoriënterende hitte en de ergerlijke helderheid van de zon, die hem verblindt als het weerkaatst van het mes van de broer. Deze moord is wat de twee delen van het verhaal scheidt.het tweede deel van de roman begint met Meursault ‘ s ondervraging voor het proces, die zich voornamelijk richt op de ongevoeligheid van de verdachte ten opzichte van de begrafenis van zijn moeder en zijn moord op “The Arab.”Zijn gebrek aan wroeging, gecombineerd met zijn gebrek aan droefheid uitgedrukt tegenover zijn moeder, werkt tegen hem en verdient hem de bijnaam “Monsieur Antichrist” van de onderzoeksrechter. Tijdens het proces zelf doen Meursault ‘ s karakter getuigen meer kwaad dan goed, omdat ze de schijnbare apathie en terugtrekking van Meursault benadrukken. Uiteindelijk wordt Meursault schuldig bevonden aan moord met voorbedachten rade en ter dood veroordeeld door guillotine. Terwijl hij wacht op zijn naderende dood, is hij geobsedeerd door de mogelijkheid dat zijn beroep wordt aanvaard. Een kapelaan bezoekt Meursault tegen zijn wil, om dan begroet te worden door Meursault ‘ s intense atheïstische en nihilistische opvattingen. In een louterende explosie van woede brengt Meursault de kapelaan tot tranen. Dit brengt Meursault echter vrede en helpt hem zijn dood met open armen te accepteren.