Q: Hoe heeft de oorlog de medische staf in ziekenhuizen en klinieken beïnvloed?

A: veel van onze gezondheidswerkers verlieten het land uit angst of om groenere weiden te zoeken. We hopen dat sommige van deze mensen zullen terugkeren nu er vrede is. We hebben echt een acuut tekort aan menselijke hulpbronnen. We redden het met de weinige die we hebben. De inzet en toewijding van het personeel zijn buitengewoon en we blijven steun ontvangen van de internationale gemeenschap en partners.

Q: Wat zijn enkele van de meest dringende gezondheidsproblemen van Sierra Leone?

A: volgens het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (UNDP) staat Sierra Leone op de derde plaats van de onderkant van de Human Development Index. Onze indexcijfers zijn iets om je voor te schamen. Onze Zuigelingensterfte en kindersterfte behoren tot de hoogste ter wereld. Er zijn vele oorzaken – namelijk diarree, acute luchtweginfecties, malaria en andere. Dat heeft de regering ertoe gebracht een beleid in te voeren van gratis gezondheidszorg voor kinderen jonger dan vijf jaar, zwangere vrouwen en zogende moeders. Het is te hopen dat dit deze mensen zal aanmoedigen om gebruik te maken van gezondheidsfaciliteiten. We zijn nog maar twee maanden bezig met dat proces, dus we moeten wachten en zien welke impact het zal hebben op het verbeteren van onze gezondheidsindices. Ik denk dat er veel problemen zijn, maar je kunt niet zeggen dat ze onoverkomelijk zijn.

Q: Waarom heeft het Rode Kruis van Sierra Leone een speciale nadruk gelegd op de ontwikkeling van jongeren?

A: In de jaren 90 waren veel kinderen betrokken bij rebellenactiviteiten en namen actief deel aan de oorlog. Vele anderen werden getroffen omdat ze slachtoffers waren en nog meer hun ouders verloren. We hebben een programma ontwikkeld om kinderen te rehabiliteren die door oorlog zijn getroffen. Sommige van deze kinderen hadden geen kans om naar school te gaan. Sinds de start van het programma in 2000 hebben we bijna 1000 van deze kinderen kunnen opleiden. Deze kinderen worden naar het Rode Kruis gebracht en gedurende negen maanden tot een jaar opgeleid en opgeleid. Voordat ze naar huis terugkeren, proberen we ervoor te zorgen dat hun ouders of gemeenschappen bereid zijn om deze kinderen te accepteren, omdat de oorlog veel scheiding veroorzaakte. We vonden dat we een soort genezingsproces moesten aanbieden om families weer bij elkaar te brengen.

Q: Wat is de rol van donororganisaties bij de ondersteuning van het gezondheidszorgsysteem van het land?

A: bijna 60-70% van de gezondheidszorg in Sierra Leone werd geleverd met steun van donoren. Niet-gouvernementele organisaties hebben samengewerkt met organisaties van de Verenigde Naties zoals de Wereldgezondheidsorganisatie, het Kinderfonds van de Verenigde Naties (UNICEF) en UNDP om de inspanningen van de regering van Sierra Leone en in het bijzonder het Ministerie van Volksgezondheid te ondersteunen. Zonder hen zou het gezondheidssysteem instorten. Maar de droom van de overheid is dat we op een dag onze gezondheidsproblemen zelf kunnen oplossen. Met het vrije gezondheidszorgbeleid dat we aannemen, gaan we naar dat doel toe.

Q: Hoe werkt het Rode Kruis van Sierra Leone samen met de nationale regering?

A: Het Rode Kruis van Sierra Leone is een hulp van de regering. Alle klinieken van het Rode Kruis functioneren op dezelfde manier als die van het Ministerie van Volksgezondheid. Wij ondersteunen de initiatieven van de overheid ten volle en werken eraan hun inspanningen aan te vullen. Maar de uitdagingen zijn enorm. Alle “moordenaars” zijn er – acute luchtweginfectie, malaria, HIV, en nu zien we een heropleving van tuberculose bij kinderen. Maar ik denk dat we in de toekomst niet al te lang een ander beeld zullen zien. We zullen nog veel meer steun nodig hebben om te verbeteren. We zijn dankbaar voor de steun die de regering van Sierra Leone van de internationale gemeenschap heeft gekregen en voor de veerkracht van de bevolking van Sierra Leone tijdens deze beproeving.